mesaj attım

7 günlük süreyi kaçırma. İtiraz et icra dairesine gidip.

Avukat tutacak param yok arkadaşlar, bu durumda ne öneriyorsunuz?
Yarın itiraz edeceğim, peki ya sonra?

Ne yani kanıt olmasa da onlar mı kazanır?

Takibe, borcun tamamina, ferilerine, faize ve faiz turune itiraz ediyorum yaz. Internette hukuk burolarinin sitelerinde tonla bilgi var. Sureye dikkat et.

Bagisiklik sistemini guclu tutarak belki.

Valla lahana gibi kat kat giyinerek üstesinden gelinebiliyor genellikle. Ağustos sıcağı ne güzeldi oysa :(

@cureforlove
nasıl alıştırıcam ki? biraz üşüyünce hasta olma olasılığım artıyor.

ayni soruyu gecen kis duyuruda ben de sormustum. soguga kendimi alistirmami soylediler, cunku bebeklikten beri lahana gibi giydirilen, soguga hic gelemeyen bi insanim. gecen kis baya baya alistirdim kendimi. kombiyi kapattim, azicik serinde oturmanin dunyanin sonu olmadigini kabullendim. ise hemen yarayacagini da sanmiyordum ama bu sene fark ettim ki insanlarin sonbaharda hirkaya, kazaga gectigi donemde ben tisort giyiyordum. soguk oldu diye pencere kapattiran insana sasiriyorum artik. belki de bana duyurunun en buyuk katkisidir bu.

Ben normalde cok usuyen bir insandim. Demir eksikligi tedavisi sonucunda epey azaldi usumem.

üşümek hasta yapmaz. tam tersine kat kat giyinip bunalıp terleyince soğukta hemen şifayı kaparsın. çok kalın giyinme

Pide ve cureforlove guzel yazmis.

Bizde cocukluktan yapilan bir hata varsa cocugu sarip sarmalarlar,pantalonun altina pijama,icli,kulotlu corap,atlet niyetine yine icli,ince yun kazaklar.aman usumesin.adamin bunyesi tamamen isi koruyucu duzene alistiriliyor,o da ileriki yaslarda bu adaptasyonu saglayamiyor.hava daha sogumaya basladigi anda iclikler dolaplardan cikiyor.

Kadinlarda kansizlik veya kandaki cesitli eksiklikler daha cok rol oynuyor.bununla alakali nette cok fazla bilgi var onlari okuyarak,doktora danisarak kisa uygun beslenme ve ek besinler bu konuda faydali olabilir.vucududa soguga deneye deneye alistiracaksin.

imza.kutup ayisi.

21 derecenin altında istediğin kadar kendini alıştır normal bir insan yine üşür, üşümemenin yolu yok sadece düzenli spor ve az yağ oranı daha hızlı metobolizma daha az üşüme demek olabilir ancak.

@gezegen
Az yağ oranı demişsiniz ama tam tersi değil mi?

@uyusam
Evet tam tersi ama bu spor fetişistleri böyle saçma şeyler söyleyebiliyor fazla kafaya takmamak lazım.

ben spor falan yapmam ama burada da söylendiği gibi kat kat giyinmeyen bir insanım. çoğu kez üşümüyor musun sorusunu duyarım. Normalde hasta olduğumu hiç hatırlamıyorum. En son askerde hasta oldum o zamanlar da içlik polar Allah ne verdiyse üst üste giyiyordum ondan oldu muhtemelen.

dengeli beslenme, düzenli uyku, egzersiz... bunlar bilinen şeyler.

çok üşüyorsanız bazı kan testleri yapılıyor. bazı yapı taşlarının eksikliği üşütüyor diye biliyorum. uzman değilim.

İyi bir uyku düzeni, iyi bir beslenme, vitamin takviyesi, demir eksikliğinin giderilmesi

+1 içlik :)

Kıyafetler kat kat giyilmekle birlikte, üşümeden giyilip terlemeden çıkarılacak. Kış boyu toplu taşımadan uzak durulacak. Ellerimizi gercekten sık sık yıkayıp, dişlerimizi düzenli fircalayacağız. Ardından gargara da şart.

Adana çocuğuyum hayatımda kar görmedim askerliğe kadar. Askerliğimi de Çanakkale'de yaptım, Türkiye'nin en rüzgarlı yeri. O zamana kadar sanırım kolay üşüyen biriydim. Sonra Ankara'ya tayinim çıktı bir de Ankara soğuğuna alıştım. Şimdi İsveç'te yaşıyorum, soğuk problem olmuyor her nasılsa.

Soğuk insanı hasta yapmaz ayrıca.

Ha bu arada içlik falan da kullanmıyorum, hareket eden insan üşümez.

wim hof method

Sabahları biraz pekmez iç, akşama kadar alevler içinde kalırsın.

Tiroitler de üşütüyor az çalışması.

kendin için soruyorsan iş işten geçmiş.

çocuğun için soruyorsan küçükken at karın içine.

Miden ve bağırsakların kaldırıyorsa (yani sinirimde sorun yoksa) bol karabiber, pul biber, zencefil ve pekmez tüketerek.

İki senedir kış boyu motosiklet tepesindeyim, bir kez bile hasta olmadım. Etrafımdaki herkes kırılıp dökülüyor.

Çorbama bir yemek kaşığı pul biber, yarım yemek kaşığı karabiber dökerim. İçerken gözlerim yaşarıyor. Ama hasta olmuyorum.

Spor yaparak, sağlıklı beslenerek güçlendirebilirsiniz

Hem para kazansin hem calisma saatleri belli olsun hem de tatili cok olsun diyedir.

Hem para kazansın hem de ev hanımı kadar rahat olsun diye.

Tatili cok, bana da gelir işimi yapar mantığı var kaynanalarda. Ev hanımı arayan kaldı mı? En az çalışma ile en iyi para kazanmayı tercih ediyor herkes. Ortalama bir memura göre öğretmen daha ideal.
Hemşire hariç diğer saydığın meslekler statü olarak daha yüksek olarak algılanıyor toplumda.

Öyle bir sevda mı var yahu? Hiç bana denk gelmedi herhalde.

Tatiller, garanti meslek, eskiden nispeten saygın olması, bir de ben ev tutarken öğretmenim diye kirada indirim yaptı biri -ki mantığı ben bile çözemedim açıkçası, sanırım pislik işlerde gözümüz olmaz, düzgün insanlarız falan diye. Bilemiyorum.

Ben doktor karı varken öğretmenin suratına bile bakmam
Bence bizim ülkemizde en güvenilir meslek tipi öietmenlik akarı kokarı nöbeti yok

Ben istemiyorum. Öğretmenleri genelde sıkıcı bulurum. Ben mühendis adayıyım. Eşim de mühendis olsun isterim en kötü. Doktor, avukat falan da istemem. Alanlarımız benzer olsun. Kariyer anlamında beraber ilerleyelim isterim. Öğretmen isteyen bence biraz da maaşından istiyor olabilir. Öğretmenler fena kazanmıyor.

Bana da tercih dönemi öğretmen ol evladım diyordu aile büyükleri. Bunun yanında cici meslek olarak eczacı ol diplomanı kirala yat evde evladım. Her şey bu kadar kolay çünkü :))

Sebeplerine gelince, eve geliş saatin belli, günün yarısı senin, maaşı kadın için iyi, ileride çocuğunu da okutursun gibi şeyler diyorlar genelde. Sonra ingilizce öğretmenliği olabilir aslında ya diye okul müdürüyle konuşmuştum. Olma boşver köpek gibi çalıştırıyorum ben öğretmenleri bak böyle böyle dedi vazgeçtim direkt.

Calisma saatleri az ve tatil cok. Cocuk olursa rahat rahat bakar. Hem para da kazaniyor. Daha ne olsun (!)

erkegim ama, karı ne arkadaş
eş desene

böyle bir şey var evet. ben de öğretmen bir eşim olsun isterdim.

illa işi/mesleği (şu) olsun diye düşünmedim ben hiç ama öyle bir eğilim var evet. nedenini yazmış arkadaşlar. artı bir diyorum.

bence sözelcilerle sayısalcılar çok iyi anlaşamıyor. kafa/düşünme yapıları farklı oluyor genelde. bu bir genelleme ve doğru da değil, bütün genellemeler gibi.

öğretmen olsun tabi ya, ruhu genç olur en azından :) validenin etkisi midir bilmem ama annesi öğretmen olan erkeklerde öğretmen eş adayı isteği daha fazla oluyor.

Ama olacaksa dil, Türkçe, müzik, beden eğitimi gibi dersler olsun bari.

Öğretmen adaylarım yeşillendirebilir :D

yıllardır maruz kaldığım olay. durum şöyle;

-yarım gün çalışıyor
-haftasonu tatil
-15 tatil
-3 ay yaz tatili
-kar tatili
-resmi tatiller
-bayram tailleri
-rapor alıp kolayca işe gitmeme
-4k mayış

e daha ne olsun bu kadar az çalışıp bu kadar da para kazanıyorsa. evine de bakar, çocuk doğurur bakar, eve para da getiriyor, kocasına karılık da yapar! mantık bundan ibaret.

Zeynep kaçar - Kabuk

19 kitap

Şuan 16, elimdeki bitecek 1-2 güne(Portnoy'un Feryadı) 17 ile kapatırım sanıyorum seneyi.

Haziran ile Eylül arası sadece 1 tane okudum o aralık baya boşladım elime alasım yoktu.

2017'de okuduğum kitaplar arasında favorim Yaşama Uğraşı-Cesare Pavese.

bu yılın ilk 6 ayında çalışmıyordum, o yüzden 40 dan fazla kitap okumuşumdur.

direk seçim yapamam ama;

grange - siyah kan
ahmet ümit - beyoğlu rapsodisi
betty mahmudi - kızım olmadan asla
zweig - satranç
balzac - eugenie grandet

bu yılki ilk beşim.

Sayıyor musunuz okuduklarinizi?

Benim için bu yıl aklimda kalanlar

Vedat Türkali
Hasan Ali Toptaş

Oldu

Bu yıl doğru düzgün okuma kitabı okumadım. Çerezlik şeyler okudum. 8-10 tane okumuşumdur. Kindle'a bakmam lazım. Şunu öneriyorum.

www.goodreads.com

Bilimsel metin olarak bu yıl okuduklarım boyuma yaklaştı. 6-7 bin sayfa var kesin var. Üzerini hesaplamak istemiyorum. Yıl bitmeden bir 600 sayfa daha gelecek. Toplam 10 bini bulur gibi geldi.

@lanetolasibeyaz goodreads var çok güzel. Sen de gel.

Bugün itibariyle 30. kitabı bitirdim, yenisine başladım. Goodreads bu konuda epey yardımcı oluyor, ne kadar okuduğunun hesabını tutabiliyorsun.

Felaket kötü bir tercih olan "Araba Sevdası" 37. kitap olacak. Bir süre roman vb. okumak istemiyorum. Finansal Krizler tarihi yeni yılın ilk kitabı olur. En beğendiğim kitap "Huzursuzluğun Kitabı" oldu. Bunun dışında, Bilgeliğin Sarsılmazlığı Üzerine, Momo, Kırmızı ve Siyah, Gönüllü Kulluk Üz. Söylev, Peter Camenzind, İnsan Olmak, Katip Bartleby, Karmaşık Duygular, Demian, Matilda, Kör Baykuş, Olağanüstü Bir Gece ve Söylevler beğendiğim kitaplar.

Net bir şekilde sayabildiğim (instagram hesabım nedeniyle) 76 tane var, 1 Ocak'tan itibaren. İş için okuduğum romanları veya hesabını tutmadığım kitapları da sayarsak 90-95 civarıdır herhalde şimdiye kadar.

Bir tane seçmek zor olur, çünkü çok güzel şey okudum. Yakın geçmişte en beğendiklerimden biri Russell Brand'in bağımlılıklarımızdan nasıl kurtulabileceğimize dair kitabı "Recovery" oldu.

Yıl boyunca en beğendiklerimden bir başkası Amy Morin'in 13 Things Mentally Strong People Don't Do isimli kitabıydı.

Paul Auster'ın 4,3,2,1'i uzun süre beklediğim ve uzun sürede okuduğum için önemliydi.

En büyük hayal kırıklığı John Green'in son kitabı Turtles All The Way Down oldu sanırım, tam bir vakit kaybıydı.

Feminizm ana temasıydı yılın gibi görünüyor; Female Chauvinist Pigs ve I Call Myself a Feminist favorilerim oldu.

Yakın bir arkadaşımın kitabı Erotic Stories For Punjabi Widows yayınlanıp çok beğeni aldı, hazırlık, yazma, basılma zamanını vs bildiğimden çok önemliydi okumak.

Tamamen eğlencesine de Zoe Heller'ın Notes On A Scandal'ını okumuştum ve karakter gelişimine hayran kaldım.

Goodreads e gore 37 okudum-okuyorum.
Mesleğim pek hakkında okuma yapmamı gerektirecek türden değil. İş anlaminda pek bi şey okuyarak ogrenmedim bu sebeple.
Bu yil eskiye nazaran farkli olarak tarih ve siyaset iceren kitaplara daha ağırlık vermisim.
Bu alanda ogrendigim fazlaca sey oldu.
Bir tane secmek cok zor ama huzursuzlugun kitabını bu yilin kitabi secebilirim sanirim.
Ama ercan kesal ve hasan ali toptas da fazlaca aklimda kalanlardan.
Bu yilin yenisi olarak da ala el asvani var. Oldukca begendim.

başlığı okurken su içiyordum, allahtan cevapları suyum bittikten sonra okumaya başlamışım. Yoksa gitmişti ekran durduk yere.

Beklentim birazdan bir kahraman gelecek ve 300 diyecek yönünde; hadi bakalım. kırmayın beni.


öncelikle konu hakkındaki şu fikrimi beyan edeyim de, hani belki sizi biraz ferahlatır-rahatlatır. sonra soruyu yanıtlayayım;
kitap okumak yersiz yüceltiliyor. okurken beynin durumu hakkında konuşulabilir, ya da okuma eyleminin anından dolayı algıların durumu hakkında da.

Fakat kitap okuyan adam şöyledir böyledir kısmı, dünyada o kadar andaval olduğundan aralardından eh bari kitap okuyor kısmından kazanıyor.

kitap okumak dedikodu yapmaktan, şer işlerle ilgilenmekten ya da çekirdek çitlemekten daha faydalı olabilir. Ama hepsi bu. Neyse soruya dönelim;


(edit yaparak bu kısmı sildim, sadece seçtiğim kitap kalsın.)

seçtiğim kitap; adım adım matematik. gayet doyurucu ve besleyici. daha bitirmedim ama, bitirince haber veririm.


bunun dışında 12 ayda 50'ler 60'lar ohoooo; çok sevdiğim rıza sarrafın bir sözü var; ''milyar - milyon dolarlar havada uçuşuyor.''

Bi' gün Nasrettin hoca eve 2 kilo et getirmiş, hanımı da tembihlemiş. ''akşam için güzelce pişir bunları'' diye. hikaye bu ya; o gün de akşamüstü eve hanımın arkadaşları gelmiş. Bunlar oturmuşlar eti yiyip bitirmişler. Akşam olmuş, sofra kurulmuş, sofrada sadece çorba var; hoca sormuş, ''hanım'' demiş, ''et nerede'' hanımı da hocadan çekindiği için, ''kedi yedi'' diyivermiş. off hikaye böyle çok uzun, siz anladınız zaten.

o kadar okumuş adamlarsınız.


edit: sizin kadar okuyamadığım için utandım, okuduklarımı da sildim* . Yoksa bu neden sildi şimdi diye aklınıza başka birşey gelmesin.

Dostoyevski - Kumarbaz
Albert Camus - Düşüş
Balkagov - Köpek Kalbi
Stefan Zweig - Amok Koşucusu
Ahmet Hamdi Tanpınar - Saatleri Ayarlama Enstitüsü
Peyami Safa - Yalnızız
Peyami Safa - Matmazel Noraliya'nın Koltuğu
İhsan Oktay Anar - Amat
Franz Kafka - Şato
İskender Pala - Katre-i Matem
Khaled Hosseini - Bin Muhteşem Güneş
Sandy Tolan - Limon Ağacı
Chris Cleave - Küçük Arı
Rick Riordan - Perry Jackson ve Yunan Tanrıları.


Ayrım yapamıyorum ama zannedersem Amat olurdu aralarından seçeceğim kitap.

Bu yılki favorim die unendliche geschichte, niye bu kadar geç okudum diye hala pişmanım.

Kaç kitap okuduğumu yazmak istemiyorum, mete kızacak sonra.

10 tane kadar okudum, kayda değer olan Daron Acemoğlu "Ulusların Düşüşü"

2015'te 52, 2016'da 50 kitap okumuştum. Goodreads'te bu sene hedefi düşürdüm 25'e. Şu an 29. kitabı okuyorum.

Bu sene kendimi kurgudan biraz uzaklaştırmaya çalıştım genel olarak. Usta ile Margarita ve Ruh Adam okurken en çok zevk aldığım kitaplardı.

2015: 36
2016: 20
2017: 05

Ben saymiyorum ama 20'yi gecmedigi kesin. Biz de isterdik 950 kitap okumak lakin insanlik disi sartlarda calisiyor idik.

Bende en cok iz birakan kitaplar Yasar Kemal Kendini Anlatiyor, Sapiens ve Bir Ceza Avukatinin Anilari oldu. Gerisini hatirlamiyorum bile.

2 :'(

Albert Camus ~ Yabancı

Zülfü Livaneli ~ Huzursuzluk

İşler durgun olduğu için daha fazla vakit kaldı bana bu sene. 64 kitap okumuşum, genelde milli mücadele dönemi ve Atatürk hakkında oldu bu sene okumalarım. Goodreads olduğu için takibi kolay oluyor.

Doktora tezim nedeniyle fazlasıyla okudum, sayı vermem mümkün değil o yüzden.
Aralara da birkaç roman ve çocuk kitabı sığdırabildim.

En beğendiklerim:
Foucault'yu Sayıklamak - Patricia Duncker
Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği - Milan Kundera
Bir tane de gençlik kitabı: Bana Sesini Bırak - Neslihan Önderoğlu

Diğerleri çok akademik...

kindle'a göre dokuz. 4-5 tane de basılı okuyabildim. aralarında psikoloji ve bilimsel de var ama çoğu fantastik kurgu ve bilim kurgu. özellikle terry pratchett çok okudum. ölümünden sonra hep istiyordum ancak fırsatım oldu. bir de yalnızca yatarken üç beş sayfa uyur uyanık götürdüğüm iki harika kitap var ama bu kafayla anca seneye bu zamanlar biter onlar.

Sapiens ve Çıplak Maymun en beğendiklerimdi.

0 ama bir sürü bilimsel yazı okudum internetten. kozmik anafor başta olmak üzere... onlar olmaz mı?

roman namına hiçbir şey okumadım.

Tam sayı veremeyeceğim, 10'dan fazla 15'ten az.

Bu yıl uzun bir aradan sonra ilk kez fantazya okudum! (Vuuhuuu!) Çok mutlu oldum. Sanırım 2011'den beri fantastik kurgu okumuyordum. Neil Gaiman'ın American Tanrıları 3 günde akıp gitmişti. Kolay okunabilir kitap bulmak ne güzel.

Onun haricinde uzun süredir istediğim; ama üşendiğim bir dalda okumaya geçtim: Antik Yunan & Roma Tarihi. Plutharkos'tan 4 kitap okudum. Paralel Hayatlar Serisi'nin Türkçeye basılmışlarını. Farklı yayınevlerinden. Bir yandan da Romalı generallerin savaşlarının yeniden canlandırılmalarını izledim. Ordu nasıl konuşlandı, ikmal hattı neredeydi, sağ ve sol cenahlar nelerden oluşuyordu, muharabe nasıl başladı şeklinde içerikleri çok kolay bulunca okuma şevkim de arttı.

Klasiklerden, daha evvel okumadığım ancak okumam gereken birkaç taneyi okudum. Hala azaltmam gereken bir adam boyu kitap var. (Sineklerin Tanrısı, Hayvan Çiftliği, Faust, vs)

Bir de booool bol hukuk kitabı ve kanun okudum, malum öğrencilik.

Ha bu arada klasiklerden elinizde fazla olan, elden çıkarma niyetinde olduğunuz kitap varsa göndermekten çekinmeyin. Kargoyu karşılayıp kitabınızı seve seve kabul edebilirim.

Edit: Söylemeyi unutmuşum! Bu senenin başında (Ocak ortalarında) Oğuz Atay'ın tüm kitaplarını bitirdim. Yani, daha evvelden okuduklarım elbette vardı; ama bazılarına ikinci/üçüncü okumayı yaptım, bazılarını da (Günlük, Bir Bilimadamının Romanı) ilk kez okudum. O yüzden sayıyı 10~15'ten, 15~20 aralığına çekiyorum :p

47 tane yazıyor goodreads'te ama bunların içinde beğenmeyip sonunu getiremediklerim de var. mesela barış bıçakçı'dan seyrek yağmur, zaten incecikti yarısını geçtiğimi hatırlıyorum ama beğenmedim bıraktım. murat menteş'in bir kitabını okudum hiç beğenmedim bir daha okumam.



zorba, don quijote ve sonsuzluğun sonu bu seneki favorilerim.

22 tane okumuşum. 23.yü göremeden yıl bitecek. Son 1 aydır hava erken kararıp geç aydınlanıyor. Servisteki gıcıklar da tepe ışıkları yaktırmıyor. Sadece yolda kitap okuyabilenler üzgün:(

Şu an 36. kitabıma başlayacağım. Genelde siyasi kitaplar ve roman okudum.

Okuduğum kitaplarda ufkumu açan Thomas More - Ütopya, Jose Saramago - Görmek oldu. Okurken en çok zevk aldığım kitaplardan biri de Haruki Murakami - Haşlanmış Harikalar Diyarı ve Dünyanın Sonu idi.

Nisan'a kadar sıfır, Nisan'dan beri 18.
En sevdiğim Amat oldu.

tabletten kitap okuduğum için geçmiş butonuna tıklayınca uzun bir liste geliyor ama saymak istemedim bayağı okumuşum .
beğendiğim yazarların bütün kitaplarını okumak gibi bir saplantım var
ben soruya yazar isimleri ile yanıt vermek istiyorum
chuck palahniuk
nikos kazancakis
jerzy kosinski
umberto eco

Kizin niyeti varsa bacadan da ulassan farketmez.

belli olmaz bu işler ama şansın %10 falan

i m sick tired +1

Dogal yollarla tanis.
Oyle olmaz.

isimsiz çiçek yolla, mala bağlasın.
not olarak da şunu yaz: patronunla fazla takılıyosun, kısmetini kapatma

Juniorun ki güzel fikirmiş yabana atma ama ınstagramdanda inceden yurunebilir ürkütmeden

önce birebir tanışın bir şekilde. bir merhaba bile yeter bence. daha sonra instagram'dan verirsiniz odunu. zaten istemezse baştan söyler siz de yolunuza bakarsınız. isimsiz çiçek işi hatunu dara sokabilir patronu sürekli başındaysa.

O ne ya ergen gibi. Git yuzyuze tanis.

onun ilgisini çekseydin şimdiye kadar seninle tanışırdı, zorlama.
zaten bekleyip de adımı senden bekleyen salak tiplerdense tanışmaman daha hayrına olur. ayrıca çiçek gönderip o tip bir not yazmak, dünyanın en aptal fikridir.

cevabını bildiğin soruları bize sorma

senle gidelim bankaya ben yöneticiyi oyalarım sen kızla konuşursun arka kapıda buluşuruz?

hayatı çok da doğrusal görmemek lazım.

28 29 30 31 32 görmüş ve geçirmiş bir insan olarak, maddiyat olarak birçok değişiklikten bahsedebilirim fakat manevi, ruhani, spritüel vs. olarak mühim şeylerin çoğu sabit.

edit: anlatım bozukluğu.

rockçıların neden genelde 27 yaşında öldüğünü şimdi daha anlıyorum.

son 5-6 yılımı resmen uyutulmuş gibi hissediyorum..sonrası karanlık gelmeyin.

28 yaşındayım. Dört senedir çalışıyorum. Maddiyat açısından bakarasak birkaç hafta önce beş haneli bir maaşla üçüncü işime başladım. Fakat hala dört sene önceki hayat standardımda devam ediyorum. Enflasyon ve dolardaki artış sebebiyle çalışıp çalışıp hayatımda hiçbir şeyin değişmemesi beni psikolojik anlamda çok yıpratıyor. Anca kenara köşeye az bir miktar para atabiliyorsun ama kenara attığın anca para ufak tefek şeyleri finanse edecek kadar oluyor.

İş hayatında tam olarak istediğim yerde olamasam da iyi kötü ilerlemeye çalışıyorum. Önünüze hangi fırsatların çıktığı ve bu fırsatların size ne tecrübe kazandıracağı önemli olduğu için gelişim konusunda işin içine biraz da şans giriyor. Fırsatları bazıları erken yakalıyor, bazıları geç. Çok takmamaya çalışsam da yaşım itibariyle biraz daha tecrübeli olmam gerekiyordu.

Sosyal olarak da bitik durumdayım diyebilirim. Arkadaşım yok. Pek konuşkan biri olmadığım için yenilerini edinmekte zorlanıyorum. Edinsem de öyle eksikliği hissedilecek biri olmadığım için düzenli görüşmüyorum kimseyle. 10 sene önce çözmüş olmam gereken problemleri hala hasır altı ediyorum. Sebebi de ne zaman üstüne gitsem hüsranla sonuçlanması. O yüzden bu saatten sonra sorunları çözmek yerine bunları kabullenmeye çalışmayı planlıyorum. Zira bu saatten sonra karakterimde değişiklik olacağını zannetmiyorum.

Hayatım işe gidip gelmekle geçiyor. Tek başıma tiyatro, konser gibi etkinliklere katılmaya çalışsam da onları yapmaktan da sıkıldım artık. Evden çıkasım gelmiyor. Hayatta hiçbir şeyden zevk almıyorum, hiçbir şey beni heyecanlandırmıyor. ölmek istememek ama yaşamaktan da zevk almamak durumunu oldukça uzun süredir yaşıyorum. çok sıkıldım gerçekten.

Yaş 24.
Şu an ki işimin en azından 3 katı maaşa sahip olmak ve düzenli bir ilişkiye başlamış olmak hedefim. Hatta evlenmeye bile karar verebilirim ilişkimin geçmişine göre.

Kadın 40+
28 yaşımı çok güzel hatırlıyorum. 25 yaşında işe başladığım düşünülürse ben ilk hedefimi 30 yaş için koymuştum. Yurtdışı iş tecrübem olsun istiyordum. Tam 30 yaşında expat oldum. Ondan sonra ülkenin durumu vs. 35 yaş hedefimi ancak 40'ından sonra gerçekleştirdim.
Bundan neyi çıkartıyoruz; hedef belirlemek iyi, ama gerçekleşmezse moral bozmak yok, devam...

30 yaşıma gireli 3 hafta oldu. acayip bir şekilde 27-28den sonra fiziksel olarak yorulmaya başladım. hem de belirgin bi şekilde. gün içinde fiziksel aktivite olarak yorucu işler yapmasam da eve yorgun olarak geliyorum. en çok da bu canımı sıkıyor. 28 yaşıma kadar görmek istediğim yerleri belirlemiştim. 1 tanesini geçen ocakta olmak üzere hepsini gerçekleştirdim. sırada görmeyi istediğim yerler var ama onlar hakkında şu an plan yapamıyorum. iş olarak üst kıdeme geçtim ama parasal olarak asla tatmin etmiyor. belki tekrar eski pozisyonuma geçebilirim bilmiyorum. dünya görüşüm de aman aman değişmedi ama artık olaylara daha az şaşırıyorum ya da hiç şaşırmıyorum. önceden bana yapılanlara çok takılırdım şimdilerde pek umursamıyorum. sosyal çevrem yok denecek kadar az öncesinde de öyleydi. yakım çevremde çok kalabalık insan olmasını sevmiyorum zaten. 28 yaşında hiç görmediğim, hiç bilmediğim bir şehre taşınarak sıfırdan başladım her şeye. yeni bi düzen kurdum kendime. şu anki halimden de yaşadığım şehirden de memnunum. kendime daha çok değer vermeyi öğrendim. hayatta istediklerimi nakit ve vakit olduğu müddetçe ertelemiyorum artık.

şu an 38,99 yaşındayım :)

ilk kez yurt dışına çıktım. uzun yıllar çalıştığım (9 yıl) ve artık bunalımlara girdiğim işten ayrıldım ve nefes almaya başladım. mali müşavirlik stajımı yapıyordum o yıl ayrıca. ufak ufak siyasetle ilgilenmeye başlamıştım.

28'e 1 senem kaldı.

valla ben genelde pozitif bir insan olduğumdan mıdır bilmiyorum ama keyfim çok yerinde. geçmişte yaşadığım kısa süreli bir-iki sıkıntılı dönemi saymazsak bu hep böyleydi. hayattan ne istediysem oldu. atla deve bir şey de istemedim gerçi, çok kanaatkar bir insanım genel olarak. iyi insanlarla karşılaştım; bu büyük bir şanstı. beni bulunduğum konumdan yukarıya taşıyan, bana huzur veren, mutlu eden insanlar. şu 27 yıl içinde yaptıklarımla gurur duyuyorum. bir kez daha hayata gelsem bu kadarını başarabilir miydim bilmiyorum.

gelmiş olduğum yerden memnunum kısacası. sevdiğim adamla, 2 kedimle, hafif çılgın ev arkadaşımla, en çok yaşamak istediğim semtte oturuyorum. severek yaptığım bir işim, iyi yöneticilerim var. çalışma arkadaşlarım yükselme hırsından gözü dönmüş tipler değiller. zaten benim de "ceo olayım milyor dolarlar kazanayım" gibi bir hedefim yok. şirkette yükselip daha fazla iş sorumluluğu alıp rahatımı bozmayı kesinlikle istemiyorum. aslında maaşım fazla değil ama gereksiz harcamalarım pek olmadığı için bana yetiyor. sık sık kamp yapıyoruz, doğada olmak çok iyi geliyor. düzenli olarak yoga yapıyorum. ideal bağyanlara göre biraz tombiğim. boğzıma düşkünüm, yoga da kiloya fayda etmiyor ama neyse ki erkek arkadaşım böyle seviyormuş ^^ yarım dünya olduğumda da "böyle seviyorum" der mi acaba.

28 yaşım için de hedefim şu anki hayat standardımı korumak. belki ufak tefek iyileşirmeler yapılabilir.

yaş 27.

1 buçuk senedir anksiyete ve majör depresyonla başa çıkmaya çalışıyorum. çok yorgunum. ruhsal olarak o kadar yorgunum ki hiçbir fiziksel aktivite yapmasam da yorgun hissediyorum. iş konusunda zor bir sene geçirdim.

28'le ilgili hiçbir planım yok somut olarak. biraz akışına bıraktım sanırım. hayalim de yok. hayal kurmayı elinden alan bir hastalıkmış bu. herhangi bir sağlıklı insanı çok mutlu edecek şeyleri gözünün görmemesiymiş. 28'le ilgili planım yok. daha beteri beklentim var. şu lanet hastalıktan kurtulmak istiyorum. mutlu geçirdiğim günüm olsun istiyorum. başından sonuna mutlu olduğum, huzurlu olduğum bir gün. tek beklentim iyileşmek.

Kadın, 23'e 2 hafta kaldı.

Daha yolun başında bile değilim gibi geliyor bazen. Okul bitti iş güç bir şeyler yapmaya başladık işte. 28'e 5 yılım var. Bence bu her yaşın önündeki 5 yıl'lar hedef koymak ve gerçekleştirmek için ideal bir zaman dilimi. Çok uzun vadeli değil fakat önünü görebileceğin kadar da yakın. 28'ime geldiğimde mesleğin ilk yıllarında kendini kanıtladı olarak anılmak istiyorum. Birçok yeri gezmiş görmüş, kendini daha da geliştirmiş, kendi kazandığını dilediği gibi harcamış ve hala bekar kalabilmiş biri olarak kendimi hayal ediyorum. Hayatının en güzel günlerini yaşamış biri olarak 30'larıma adım atmak istiyorum.

30 yıl geçti üstünden, yine de çok net hatırladığım yaşlardan biri 28 yaşım.
Evli ve iki çocuk annesiydim, çalışıyordum. Büyük kızım o yıl okula başladı, iş hayatımdan memnuniyetim zirveye yakınsadı, güzel olaylar oldu... Aynı zamanda annemin rahatsızlığı yıl sonunda vefatıyla hayatımın o zamana kadar en büyük üzüntüsünü ve acısını yaşadım.

İçsel olarak çok kuvvetli, iyi hissettiğim yaşlardan biridir 28 yaş. Sanki öncesinde mutfaktaymışım da o sene sofrayı kurma zamanı gelmiş, tadını çıkarma zamanları başlamış gibiydi. Pek çok eksiğim, yapmak istediklerim vardı ve ben hepsini yapabilecek gücü hissedebiliyordum. O sene çarşaf gibi bi liste yapmıştım, 5 yıl sonra listedeki hemen herşey gerçekleşmişti. Gerçekleşmeyenler de zaman içinde vazgeçtiklerimdi.

Güzel bir yaş 28.

Şu an 26 yaşındayım. Ilkokuldan beri sadece 1 sene okumaya ara verdim. Artık şu okulları bitirmiş ve isg b sinifi uzman olup çalışıyor olmak istiyorum.

28 yasimdan sonra evlenmek istiyorum, butun eyaletlerde storelarim olacagini dusunuyorum, kendi sirketimi marka yapmayi hedefliyorum, olur da 4 yil sonra bu entryi okursam, neler degistigini editleyecem 4 yil sonra :)

23 yaşındayım.

28 yaşında olduğumda, iş yerinde yükselmiş ve sevgilimle evlenmiş olmak istiyorum.

1 yil kaldi. Pek bir somut hedefim ya da hayalim yok.

28'e kadar kendime hedef koyma hedefi koydum. :)

28'i azıcık geçtim.

27 kırılma oldu bende. aslında hayata dair yaptığım para, iş, kariyer vs. vs. planlarım iyi kötü yolunda gidiyordu. ama olmayan bir şeyler vardı, bilmediğim bir şeyler vardı, beni boğan bir şeyler vardı.

o zamana kadar, hayatı ve kendimi iyi kötü çözdüm, yolu da buldum güzel bir hızla gidiyorum diyordum.

aslında hiçbir şey çözmemişim. bunu çözdüm. 27 ve sonrasının bendeki en büyük etkisi budur.

mayış kaç katına çıkarmış, hatunla evlenir miymişiz filan... bunlar vakti nasıl geçirdiğimizle ilgili şeylermiş sadece :)

hayatımı değiştirecek kararlar vermemi sağlayan yaş olmuştur.
Aynı zamanda ev-iş-ev-iş azıcık kalan zamanda arkadaşları görme ve sevgiliyi görmek için sehir değiştirmeceler derken kafayı yemeye başladığım, hayattan soğuduğum yaştır. iş yerinde yaşadığım zam alama/sorumluluk artışı/yükseltmeme
(1yılı geçkin süredir yok o müdür alınsın yok bu fabrika bölünsün yok holding kurulsun titlelar netleşsin diye oyalamalar) derken yurtdışına gitme kararı aldım. ailemin desteği ve o zamanki sevgilimin engel olmayışı sayesinde 28yaşımın sonuna doğru yurtdışına çıktım. sonuç: birlikte gelmeye karar verdiğim ex-sevgili gelemeyeceğini söyledi, prestijli işlerde çalışmak yerine daha az prestijli işlerde çalıştım ama net bir şekilde daha mutlu bir sene geçirdim. hatta hayatımda verdiğim en güzel karardı diyebilirim. o yüzden hiç bir zaman geç değildir ister 18 ister 38 olun sevmediğiniz bir döngüye girdiyseniz söylenen birisi olmayın. dur diyerek çözüm arayın.

28'e nereden baksan 4 ay kaldı.(kadın) Krediyle araba aldım şuan feci belim büküldü. Enflasyondu, kiraydı, faturalardı derken sürünüyoruz.Benim 4 ay sonrasından tek beklentim iyi anlaştığım, eğlendiğim, düzenli bir ilişkimin olması, bir de şu lanet hayatta yalnız kalmamak o kadar...

28 oldum sayılır.

Daha evvel iyi bir iş iyi bir eş ve 2 çocuk olan hedefim gerçekleşmiş durumda.

Hedef degiskenlige uğradı ülkenin mevcut durumundan ötürü.

Şu anki hedefim önümüzdeki yildan itibaren Almanya'da çalışmaya devam edip master yapmak. Bu hedefime çok yakınım. Hali hazırda zaten çalışıyorum. Almanca ogreniyor ve master için şartları oluşturuyorum. İş kendiliğinden olacak gibi. 33 yaşımda çok iyi bir pozisyon yakalamayi ve artık maddi konuları dert etmeyi bırakmayı hedefliyorum. Çocukların gelecegi bu anlamda benim icin hedef belirlerken ilk kıstas oldu. Yoksa şu an gayet rahatım. Arada türkiye deki sacmaliklardan bunalsam da eşimle beraber maasimiz 5 haneye ulaştı sayılır. Bu da çocukları dusunmesem bana yeter. Ama olmuyor. Herşey Almanya da bu kadar iyiyken neden olmasin?

28 yaşıma birkaç gün kaldı. sanırım 28 yaşımı tamamlayamayacağım diye hissediyorum.

28 yaşındayım.

25 yaşında doktoraya başlamak yerine sıfırdan yeni bir kariyere başladım. yaşıtlarımın yarısı kadar maaş alsam da ben kendi seçimim olduğu için isyan etmiyorum. geçen hafta hayatımı değiştirecek bir teklif aldım ama sıçtım batırdım. dünyanın en büyüklerinden birinde çalışabilirdim. şu an paralel evrende olmuştur inşallah diye düşünüyorum.

özet: yine de allahtan ümit kesilmez

Gidebilirsiniz. Geçin oturun o kadar

ceza davaları toplumu ilgilendirdiği için evet gidip izleyebilirsiniz.

teşekkürler fakat internette tuhaf şeyler okudum. sanırım halka açık davaların kapıları da açık oluyormuş ama hakimler çok hoş karşılamadığı için mübaşirleri bu konuda uyarıyormuş ve onlar da çıkarıyormuş. doğru mu bu sizce? bir de, mübaşir herkesi çağırdıktan sonra mı içeri geçeyim?

mübaşire izlemek istediğinizi söylerseniz size uygun bir yer gösterecektir.

Bence de mübaşiri takip edin, duruşmanın ortasında pat diye salona girmemiş olursunuz. En fazla size davanın tarafı veya tanık olup olmadığınızı sorarlar. Bütün duruşmalar -aksine karar alınmadıkça- halka açıktır, geçin oturun.

Çok kısa süre adliyelerde bulundum ama hiç beni salondan çıkarmaya çalışan, sen kimsin diyen bir hakim görmedim.

Gizlilik karari yoksa ve durusma duzenini bozmazsaniz kimse karisamaz. Musait bir anda gecin oturun. Cok kalabalik gitmeyin. Giderseniz de dagilin mahkemelere. Durusma bekleyenleri ayakta birakmamis olursunuz.

Tac ya da bandana gibi bir sey takarak. Kuruyana kadar dursa yeter.

serdar kılıç'ın doğadaki insan serisi olabilir.

behzat ç izlesin

bir diziye sarsın, birkaç ay rahat et;
ilk aklıma gelen adaylar;
Ezel
Kurtlar Vadisi
İkinci Bahar
Asmalı Konak

Saygılar bizden. Kemal Sunal dizisi.

behzat ç'ye önce ne bu diyorlar sonra çok seviyorlar.
merakı varsa
www.youtube.com

dizileri ve serdar kilici onerdim begenmedi. filmi denicem birazdan direkt acip. ama ben bi tanesini acinca onerilenler kisminda devamini getirebilecegi bir sey ariyorum.

eski tiyatrolari cok seviyor mesela. yasaklar falan defalarca izledi.

Nejat uygurdan yürü hocam o zaman

Bir demet tiyatro

trt belgesel kanalının belgeselleri. Ömür dediğin, bear gryllis belgeselleri. Sonra iz tv'nin belgeselleri de var. Ayrıca ben de yeni keşfettim. İnternette bazı durumlarda başvurulacak kolay çözümler var. Mesela adam dört adet şarj edilir kalem pilden powerbank yaptı. Bunlara sardım ben.
Eğer köyde büyümüşse köy tv belgeselleri var. Veyahut bir televizyonun canlı yayınını açın. Onu izlesin sabahtan akşama kadar.

Gezegen mühendisleri, mythbusters türkçe dublajlı halini izleyebilir.

hayvan belgeseli.

tamirat işlerini seviyorsa Murat Şen'in kanalına bakabilir.

www.youtube.com

Devekuşu kabaresi

Kovboy filmleri? Özellikle yaşça büyük baba/dedeler her pazar 10da trt’deki kovboy filmlerine bayılıyor internetten de açabilirsiniz

Bir demet tiyatro +1

charlie chaplin filmleri.

Genelde belgesel izliyorlar.

die hard serisi
the godfather serisi
carlito's way
in the name of the father
celda 211
bronson
the unforgiven ve diğer clint eastwood filmleri
butch cassidy and the sundance kid
the great escape
saving private ryan
heat
dog day afternoon
the departed
goodfellas

recep ivedik. ciddiyim.

yoga yap

güneydoğu asya felsefeleri veya mevlevilik ile ilgilenebilirsin

meditasyon +1

dünyanın 3 günlük olduğunu düşün

goethe'nin bir sözünü okudum bugün. şöyle demiş üstat:

"yalnız bilmek yetmez, uygulamak da gerek. yalnız istemek yetmez, yapmak da gerek."

1. olumsuz olduğunu biliyorsun, bardağın boş tarafını görmek sende isteksizlik yaratıyor. hayat tecrübelerinden çıkardığın ilkelerin ve her insan evladı gibi senin de değerlerin olduğunu varsayıyorum. bildiğin şeyleri uygulaman gerekiyor. bunun için bir motivasyona ihtiyaç duymaman gerekiyor, uygulama konusunda kendini disipline edersen kendini özgür kılarsın.

2. bu duruma bir çözüm arıyorsun, çözüm üretmek istiyorsun. bunun için herhangi bir şeyler yapman gerek ve yaptığın şeyin sonucu ne olursa olsun bir şeyler yapmaya devam etmek gerek. bu tip şeyler böyle çözülmez diyenler olacaktır belki ancak aramakla bulunmuyor olsa da en çok bulanlar arayanlar olmuştur hep.

bardağın boş tarafını görmek sana herhangi bir menfaat sağlamayacak. eğer faydacılık prensibi değil de çilecilik prensibiyle hayata bakıyorsan geçmişler olsun, ya böyle devam edeceksin ya da sufi olacaksın.

Niyet edip o niyet doğrultusunda adım atıcan. Bünyen neye müsaitse o kadar veya o hızda adım atıcan, belki bir tek adım atıp alıştıkça bir adım daha bir adım daha atarak gelişicen, belki de bir anda koşar adım yürüyenler gibi hemencecik alışıvercen, uyum sağlıcan. Önemli olan niyet edip o niyet doğrultusunda uygulamaya geçmek ve istikrarlı olmak. Her insanda olayda mekanda durumda vs güzellikleri görmeye çalışırsan işin çok kolaylaşır.

geçici çözümler yerine hayat görüşünü değiştirme yoluna gitmek daha mantıklı bence. sevgili yaparsın, ayrıldıktan sonra gene aynı şeyler. bir şey elde edeceğim diye kafana takarsın, elde edersin, gene aynı şeyler olur. öncelikle gerçekçi ve materyalist bir bakış açısı lazım ki durumları iyi değerlendirip kararlarını iyi alasın. hayat görüşün henüz oluşmamış, çiğ bir durumdaysa da okumaktan başka bir çaresi yok bunun. bana kalırsa felsefeyle ilgilenmek tek yol. mümkünse de yıkıcı olmayan felsefelerle ilgilenmek. dine dönmek, doğu felsefeleri biraz at gözlüğü takmak gibi geliyor bana. hem gerçekçi olup hem de olumlu düşünmek mümkün olmalı.

Bence mutlu degilsin. Mutlu olan insan olumlu olur.Cok seven de bir insan degilsindir. Sevmekle basla.

Kahkahalarla güldüm, ye sev şükret. böylemiydi, sev ye dua et miydi ? Nasıldı, ilk Sev miydi, neydi bi yardımcı olun :)) İnsanların da sonunu bu getirecek işte, ''eyyamcılık''

İnsanoğlu tuhaf, içinde bulunduğu ''mood''un ondaki hormonsal etkileriyle ''empati''k yaklaşımlar gösteriyor. Canım benim, birtane o birtane. Dileyene tez konusu : Sevmeye çalışmak


Bardağın dolu mu boşmu olması önemli değil, aslolan şey bardakta seni doyuracak kadar su olup olmadığı. eğer doymuyorsan bu senin olumsuz bir insan olmandan dolayı değil, yanlış zamanda yanlış yerde yanlış işlerle uğraşıyor olmandan kaynaklanıyor.

Hayat senin tek başına gücünün yetebileceği bir serüven değil, başka etkenlere, insanlara, metalara yani esas olarak şansa ihtiyacın var ve eğer şanssızsan, ne kadar çabalarsan çabala emellerine ulaşamazsın, bunda neye ne kadar olumlu ya da olumsuz baktığının hiçbir önemi yok.

yoga, kişisel gelişim, kendini tanıma süreçleri filan hep bi' mastürbasyondur. tek başına sana çok iyi hissettirir, cepheye çıktığında ise zaten halihazırda karakterin olan kaderinle yüzleşirsin. Şans bu hayattaki herşeydir.

O yüzden, olumlu insan olmanın tek yolu var; kaybedeceğin, üzüleceğin durumların içinde olmamak, onları istememek ve yapmamak.

Eğer kafan doğru çalışıyorsa; her neyin boş tarafını görüyorsan onun zaten o tarafı boştur, seninle alakalı bir durum değil.
Boşsa boştur, sen fikrini bin kere de değiştirsen 100bin kere olumlu olmaya çalışsan bazen boşsa boştur.

Yani yer çekimi yok diye defaatle düşünsen de; cepheye çıktığında zıplarsan çakılırsın, çünkü yerçekimi var. Seninle alakalı bir durum değil, senin gücünün yetebileceği bir etken değil.

Çık o yerden, durma o karmaşada eğer boş taraflarını gördüğün birşey varsa. Çalışmak başarmak için gerek sebeptir fakat yeter sebep asla değildir. Şans bu hayattaki tek gereklilik ve gerçektir.

İster Allah'ın kaderine inan, ister dünyanın karmasına isterse kendi küçük zırvalıklarına. Hiçbirinin hiçbir önemi yok.

ekleme şunu da şuraya yazayım ki fazla ntv izlemekten aklı karışmış avamın da gönlünü almış olayım(siz seversiniz böyle şeyleri): dreams don't work unless you do

psikolojik destek al

@mete kudur
Döktürmüşsünüz valla :)
Aynen sizin gibi düşünüyorum. O bardak boşsa boştur yarım olması dolu olduğunu göstermiyor. Kendimi kandıramıyorum.
Yanlış zamanda yanlış yerdeyim bunun da çok iyi farkındayım.
Şansımı artırmaya çalışıyorum yapılabilir bişey mi bilmiyorum, sadece bişeyler için çabalamaya çalışıyorum.

www.eksiduyuru.com

Her sey evrensel dogru degil. Bizim algilarimiz hic hic degil. Bir insanin olumlu olmasi kendini kandirmasi demek degil, olumsuz olmasi da gercekleri tum ciplakligi ile gormesi degil. Dolayisiyla, "Kendimi kandiramiyorum" degil, "Kendimi bu yonde kandiramiyorum" deseniz daha dogru olur.

Olumluluk-olumsuzluk ne degildir'den baslayayim.
- Sorunlar karsisinda uzulmek ve caresizlige kapilmak olumsuz olmak demek degildir, ayni sekilde var olan veya rahatsiz eden bir sorunu yoksaymak ve Pollyanna'cilik oynamak da olumluluk demek degildir.
- Neseli olmak olumluluk olmadigi gibi, nesesiz olmak da olumsuzluk demek degildir.
- Bir sey sizi rahatsiz ediyorsa bir problem var demektir. Bu problem, baskasini rahatsiz etmiyorsa, o olumlu olmuyor veya siz olumlu olmuyorsunuz. Sadece oncelikleriniz farkli oluyor. Belki baska bir problem de sizi rahatsiz etmiyor ama onu rahatsiz ediyordur.

Bardagi ele alirsak, ki kendisinin cok sacma bir ornek oldugunu dusunuyorum, yarisi dolu ve yarisi bostur. Olumsuzluk bu bardaga tamamen bos muamelesi yapip kisisel dunyayi karartmaksa, olumluluk da bardaga tamamen dolu muamelesi yapip bos kismi yok saymaktir. Dolayisiyla olumsuzluk da olumluluk kadar gerekli, ikisinin de fazlasi zarar ama mesele su ki, bardak hakkindaki gercegi bilmiyoruz ya da algilayamiyoruz. Insan olarak buna beynimiz basmiyor. O bardaktan iyisiyle kotusuyle ne algiliyorsak hayatimiz o oluyor sonucta. Koskoca atasozu var "Akillari pazara cikarmislar, herkes kendi aklini begenip almis" diye. Haliyle, siz olumsuz oldugu iddia edilen aklinizi begenip onunla gurur duyuyorsunuz, ben ne idugu belirsiz aklimi sevip kolluyorum, baskasi da oyle. Biri bizi ancak konusal ve ikna edip fikrimizi degistirebilir ama aklimizla ovunuyoruz

Dolayisiyla, sizin olumsuz olarak gordugu ve "Kendimi kandiramiyorum" dediginiz sey aslinda bir fizik kanunu gibi bir gercek degil.

Olumsuz olmak, cozebilecegin bir problemi kendini sabote ederek karmasiklastirmak, cozmeye engel olmak ya da cozum surecini kendine zehretmek ve caba gostermek icin odaklanmayi dusurmek demek. Ayni sekilde olumlu olmak da "Inaniyorum, yer cekimine ragmen ucacagim" demek degil, problemin varliginda ya da kabulunden sonra kendini motive ederek cozum surecini daha kolay gecirmek, cabalamak icin guc bulmak demek. Aciyi, uzuntuyu olumluluk maskesi altinda inkar etmek veya hali altina gommek, olani anksiyete ile birlestirip gozunda buyutmek ile ayni sey. Ornegin, birini aradiniz ve acmadi. Duruma cok bagli tabii ama ortalama bir durum varsayalim. "Isi vardir" diye dusunurseniz olumlu bir dusunce olur, "Benimle gorusmek istemiyor" ya da "Kesin basina bir is geldi" diye dusunuyorsaniz, bunlar olumsuz olur. Ki, konu ile ilgili hicbir verimiz yok. Dolayisiyla hicbiri dogru olmayabilir, hepsi dogru olabilir. Yarisi dolu-yarisi bos bardak da bu. Bardagi bilmiyoruz, sadece bir varsayim yaparak yola devam etmeye calisiyoruz. O varsayimi da dogru kabul edemeyiz, cunku dogru falan degil.

Soyle bir ornek vereyim, zamaninda KOBI'lerde isbirlikleri ile ilgili bir tez yazmistim. Orada gorduk ki, eger buyuk bir sorun varsa, bunun altindan kimse kalkamiyor. Bir sorun yoksa, isbirligi zaten sorunsuz isliyor. Ancak, kucuk sorunlarin varliginda azicik bir olumlu itekleme isbirligini fonksiyonel hale getirirken, az kassalar uyumlu olabilecek bir isbirliginde azicik bir negatif itekleme bir cuval inciri berbat edebiliyor. Olumluluk-olumsuzluk da bu kucuk sorunlarin veya iyiliklerin varliginda ise yariyor. Yoksa, "Hayatimda deger verdigim tek kisi aniden oldu" durumunda herkes yere cakilir, hayatinda hicbir engelle karsilasmamis herkes hayatinda buyuk bir gocuk olmadan devam eder. Olumluluk-olumsuzluk bunlarin ilaci ya da sihirli degnegi degildir.

Nasil daha olumlu olabilirsiniz'e gelince, ilk once olumlu olmak zorunda degilsiniz. Toplumsal, evrimsel, vb acilardan bakarsaniz olumsuzlar sayesinde toplumlar bazi olasi felaketlerden pacayi siyirmistir. Ayni sekilde, olumlular sayesinde de firsatlari degerlendirip oteye gecmistir. Dolayisiyla, biri olmadan digeri fonksiyonunu surduremez ve hepsine ihtiyacimiz var.

Diyorsaniz ki "Kisisel olarak keskin sirkeyim, kendi kupume zarar veriyorum bu olumsuzlukla ve degistirmek istiyorum", o zaman, ilk olarak kabullenmeniz ve aklinizla gurur duymayi birakmaniz gerekiyor. Dusuncelerinizi sahiplenmeyin; onun yerine degisim cabanizi ve adim atma niyetinizi sahiplenin ve onunla gurur duyun. Sonra da aktif olarak kafanizdaki dusunceleri takip edin ve kategorize edin olumlu-olumsuz diye ve olumsuz olanlari yakalayin. Ustunde uzun uzun dusunun "Ben buna neden olumsuz dedim", "Bunun gercekten olma olasiligi nedir", "Bunun alternatifleri nelerdir", "O alternatiflerin olasiliklari nelerdir", "Ben bu olasiliklari kafamdan mi uydurdum, dayanagim, verim var mi" diye kendinizi suzgecten gecirin. "Ben demistim boyle olacak diye" gibi laflari kafanizda ezin. Dolayisiyla, kafanizdan gecen olumsuz dusuncenin ne kadarini gozunuzde buyuttugunuzu belirlemeye calisin, Insanlardan fikir alin ve kendi fikrinizle karsilastirin. Onlarin neden boyle dusunduklerini irdeleyin. Gercekten bir dusunceye on kusur saat ayirin yani. Sonra onun alternatifi iyi bir sey var mi, ona bakin. Olumsuz dusunceyi inkar etmeyin. "Bu olabilir ama bu da olabilir" diye kafanizda alternatiflerini yaratin. Hepsinin dogru olabilecegini kabullenmeye calisin. Boylece kafanizdaki tek dogruya saplanmayin.

Tabii paraniz varsa, terapiye gidin.

louis vuitton?

LV degil sanirim. Naylonumsu kismi duz renk oluyor. Degisik renklerde.

longchamp ?

longchamp +1

longchamp

100.000 doları kabul ederdim.

Ne yazık ki Dolar.

Paket 1

1

Dolar ++

Almaya değmez beta glukan sihirli değnek değil tamam bağışıklık sistemini güçlendirir ama düzenli uyku, dengeli beslenme sigara alkol şekerden uzak durmam lazım. Sigara içip beta glukandan içmek fayda etmez d vitamini ölçtürün önce

ben kullanmadim ama kullanan arkadaslarim cok iyi geldigini soylediler

ben 2 sonbahar-kıştır baya üşütüyordum, yaklaşık 2 aydır bundan kullanıyorum(2. şişeye yeni başladım), güncel salgınlardan hiç etkilenmedim şu ana kadar; ofistekiler 2 kere geçirdi. Fritz-X doğru söylüyor tabii, ben kendime bakıyor olmama rağmen sorun yaşıyordum. kişiden kişiye de değişiyor. benim bunu tercih etme sebebim meyve-sebze pek sevmiyor oluşum, yani c vitamini konusunda eksiğim olduğunu düşündüğüm için başladım. senin bu sorunun yoksa farklı çeşitleri var, onlara da bakabilirsin.

ayrıca hepsiburada'da 23-25 liralara satılıyor ara ara, ben oradan aldım.

Ben geçen yil kullandim. Son tableti aldiktan sonraki gun hasta oldum. Kisiye gore degisir.

Immuneks'in ekmek mayasiyla alakali bi icerigi vardi sanirim. Beni sismanlatmisti :/ Ben de umca'yi oneriyorum.

bana çok mesai yaptırdılar demeyesiniz diye de olabilir bence.

Yasal fazla mesai sinirini gecmemek icin

tanımadığım biriyle hediyeleşme fikri beni heyecanlandırmıyor.

Niye katılayım ki?

Gerek görmedim, fikri görünce "Aa süpermiş" gibi bir fikir aklıma gelmedi; harici özel bir sebebi olmasa gerek. Hediye alma-verme işine günlük hayatımda da çok sıcak bakmıyorum, bununla ilgili olabilir. Bi de fuzuli yere kimliğim açığa çıkmış olucak, mümkün olduğunca anonim kalmayı seviyorum.

Birine hediye alırken strese giriyorum, her yeri dolanıp günler sonra karar verebiliyorum. Zaman ve enerji harcamak istemiyorum açıkçası.

İstanbul'da olsam belki katilirdim ama samimi bulmuyorum..

Geçen sene katılmıştım güzelide.ama.simdi.hic.hevesim yok

Ben iki sefer katıldım, gayet de keyifli geçti benim için. özellikle yılbaşında ufak tefek hediyeler alıp dağıtmayı çok seviyorum, 'sen bu dönemde noel baba gibi dolaşıyorsun' diye dalga geçiyorlar benimle :) Bu sene de katılacaktım fakat farklı yerlerde de çekilişlere katıldım, yoğun bir dönemden de geçiyorum, hepsine ayıracak vaktim kalmadı. O yüzden duyuruyu bu sene es geçiyorum, seneye yine katılırım belki.

sahte hesabımla katıldım hediyemi alıp kendi eşime göndermiycem benim de böyle bi taktiğim var.

geçen yıl bir manyakla eşleştim ilk önce, sonra değiştirildi. o ilk başta canımı sıktıysa da daha sonraki arkadaşla hediyeleştik sorunsuz. ama katılmama sebebim bu değil. özellikle birkaç aydır bayağı sıkıntılıyım, bu yıl katılamayacağım.

1) duyuruda pek hazzetmediğim çok sayıda insan var, eşleşip de birine hediye göndermek zorunda kalmak istemiyorum.

2) hediye seçme konusunda çok kötüyüm. tanımadığım bir insana hediye seçmek konusunda ekstra kötüyüm. tamamen anlamsız, lüzumsuz, almış olmak için alacağım bir şeyi de başkasına hediye olarak vermeyi istemem açıkçası.

3) benzer şekilde, alacağım muhtemel hediyenin zikko bir şey olacağını düşünüyorum. hediyeleşmenin amacı ihtiyaç gidermek ya da mükemmel şeyler almak değil tabii ki ama yine de bu işin esprisinin olabilmesi için mutlu olunabilmesi lazım. hoşuma gidecek, "aa ne güzelmiş" diyebileceğim bir hediye alamıyorsam/veremiyorsam niye yeni yıla giriyoruz diye hediye alayım ki. gerenk yok.

4) duyuru'nun sanal alem dışına çıkan kısmını sevmiyorum. ben kendi hayatımla ilgili çok şey paylaşıyorum mesela, hatta buradan tanışıp buluştuğum insanlar da oldu ama bunlar kişisel şeylerdi. bir insanla sadece "duyuru üyesi" diye buluşmak, hediyeleşmek, bi' şeyler yapmak vs. saçma geliyor. duyuru'dan görüşmüşüzdür, tanışıp arkadaş olmuşuzdur, o insanla buluşurum mesela da yani genel olarak "duyuru etkinliği" tarzı şeyleri sevmiyorum kendi adıma, benim için gereksiz.

tanımadığım insanlara hediye alma fikri hoşuma gitmiyor, bu tarz toplu etkinliklerden uzak durmaya çalışıyorum mümkün mertebe. biraz soğuk ve kıl biriyim.

anonim olarak takıldığım bi sitede ifşa, hediyeleşme gibi şeylere sıcak bakmamam gayet doğal.

Ogrenciyken bir kez katilmistim. Artik vakit kaybi olarak goruyorum.

"tanımadığım biriyle hediyeleşme fikri beni heyecanlandırmıyor."

+1

zamanım yok

Yılbaşı geldiği için hediye alma ve genel olarak insanlara ihtiyacı olan şeyler dışında materyal olan hediyeler alma fikrini doğru bulmuyorum.
Burada normalde olsa “kardeş, azıcık uzak dur gözünü seveyim” diyeceğim bir insana denk gelme ihtimali hoşuma gitmiyor.
“Tanımadığım biriyle hediyeleşme fikri beni heyecanlandırmıyor.”
Uğraşacak vaktim yok.
Tanımadığım bir insanın bana ince düşünülmüş de olsa hiç hoşuma gitmeyecek bir şey göndermesi “simple life” hayat görüşüme karşı geliyor.

Buna keyfimin kahyası cevap versin;
Cezbedici bi tarafı yok.

günah diye...
şaka lan şaka hediyeleşmek sünnet.

Bana müzik cdsi hediye etmişlerdi yabancı müzik dinliyorum diye 2016 de .ben öğrenci halimle çanta alıp göndermiştim.yine katılsam yine dandik bir şey geleceğinden eminim.

Katılanlar özenli bir şey beklemesin. Siz ne kadar özenirseniz o kadar özensiz bir şey geliyor.

ben istedim ama yurtdışından birine hediye gönderme ihtimalini göze alamadım.

kitap hediyeleşmesine katıldım ama, eğer yurtdışından birine göndereceksem de sorun olmaz.

hayır. bahis oynarsam maç. bombalı saldırı olursa canlı yayın haber kanalı.

evimde yok.
maçları laptoptan izlerim.

izlemiyorum. evlenme programları kalktı, yerine daha beterleri geldi. annemler sürekli izliyor. ben de arada maruz kalıyorum. tvyi atasım var camdan aşağı.

not: arada netten film izliyorum. bir de fi.

Bulunduğun ülke Türkiyeden daha iyi internet hizmeti sağlıyodur kesin, iptv alsana?

evimde televizyon yok. değmez.

Televizyon izlemiyorum. Türk TV kanalları çöp.

Değmez. Bazi aksamlar beynimin calisacak mecali kalmadiginda o ses izliyorum sadece.

genelde izlemiyorum ama arada haber&spor için bakarım, ha onda da televizyonu açmaya üşenip internetten baktığım olur. youtube televizyonun yerini aldı bende.

dava ile ilgili haber var mı? varsa ne diyorlar diye son bir kaç gündür açıp bir kanalları geziyordum sonra yine youtube'a döndüm. pek çok kanal youtube'da canlı var zaten, televizyonda olmayan haberler de var...

Evimde tv yok. Laptoptan netflix izliyorum bir şey izleyeceksem.

5-6 yıldır kesin olarak Tv izlemiyorum. Hani şöyle “Bir açıp bakayım.” bile demiyorum. Evimden de televizyonu çıkardım. İnternette de televizyonların podcast’lerini izlemiyorum elbette.

Tv8 atv izliyorum. Bunlar bütün boş zamanımı alıyor.

çayına dal tarçın ekleyebilirsin,bağırsak hareketlerini düzenler. aynı zamanda bol su içersen ekstra bir şey yapmana gerek kalmaz diye düşünüyorum. bir de gün içinde hünnap yemeni öneririm müthiş sağlıklı ve tuvalete rahat çıkmanı sağlıyor,tam mevsimi.

1-2 kayısı

En az 2 lt su

günde 10 bardak çay 1 fincan kahve içerim 1 defa kabız olmadım. Sen kesin su içmiyorsun

hakimlik.
bir halt bildiğimden değil ama şu iddianame yazma olayını ben yapamazdım sanırım. o yüzden hakimliği seçtim :)

nasıl bir insan olduğuna göre değişir bu. idealist bir kişiysen, hakimin görevlerini ve yetkilerini biliyorsundur zaten. hakim hüküm veriyor ve hukukun en top noktası gibi bir şey bu hüküm verme olayı, kanaatimce böyle yani. en max olay bu bence hukukta yani. bir iddia var, bir savunma var ve sen de yargının vicdani yükümlülük anlamında en zor kısmı olan hüküm ayağını oluşturuyor olacaksın hakim olursan. eğer "harbi hukukçuysan", yani bunu nasıl tarif edebilirim başka bilmiyorum, içinde varsa o olay, bence hakimlik dünyanın en zor ve en güzel mesleği olur bir insan için. hayatın bu olacak ama zaten bunun bilincindesindir. benim fikrime göre, böyle biri değilsen hiç sınava bile girmemelisin hakimlik savcılık için. çünkü olay eninde sonunda senin ilkelerine ve değerlerine dayanacak ve o noktada adil bir insan olarak hukuk kurallarının ve hukuki ilkelerin seni aydınlatmasına dayanarak karar vermek zorundasın, hukukçuluk bunu gerektirir. yani işin neticesinde, hakimler biraz filozof gibi yaşamak zorunda, iyi hakimler işinin hakkını veren hakimler böyle yaşamalı ve yaşıyorlar. az da olsa varlar, iyi ki varlar.

savcılık ise bambaşka bir kafa, düşün ki biri sana geliyor diyor ki şöyle şöyle bir şey oldu, sen de suç şüphesi başladıktan sonra kamu adına soruşturma başlatıyorsun ve kamu gücünü adaletin gerçekleşmesini sağlarken kullanabilen birisin. böyle bir yetkin var, tüm adli ve idari kolluk emrinde. devletsin aslında bir nevi, hayvan gibi yetkin var. güç zehirlenmesi yaşamaya çok müsait bir makam ancak hakimlik gibi son karar mekanizması olmamak bana göre bir avantaj. bunun vicdani yükünü kaldıramam şahsen ben. çünkü eğer yanlış bir karar verirsen kovuşturma aşamasında veya soruşturmanın belli aşamalarında verdiğin yanlış karardan bir şekilde dönebilirsin, eğer savcı olarak sen dönemezsen hazırladığın iddianame hakime gidecek ve bir şekilde senin hatalı işlemin veya yanlış kararın sonucunda verilmiş olan zararı bir şekilde tazmin imkanı olacak. çünkü son tahlilde kararı vermemiş olacaksın. ancak bu kadar basit değil işler tabii ki, idarenin ajanısın sonuç olarak ve hakimler gibi bağımsız değilsin. hayatını devlet işine adamak durumundasın savcılıkta da, senin nihai görevin cumhuriyetin ilkelerine sadık kalarak olayları aydınlatmak olacak, devleti daha "iyi" bir konuma getirmek asıl amacın olacak. bunun da yargı ayağında kamu adına iddianame hazırlayacaksın, iddia edeceksin, bu da çok güç bir şey, bunu da yapabilecek niteliklere sahip olduğumu düşünmüyorum ben karakter olarak. o yüzden avukatlığı ve akademiyi birlikte götürmeyi seçtim mesela. ama kendinize göre açıklayın dediğin için ben olsaydım savcılığı seçerdim demek istiyorum bu ikisi arasında, çünkü adaleti gerçekten bu işe hayatını adamış bir hakim kadar yerine getireceğime inanmıyorum. hakim, fehim, müstakim, emin, mekin ve metin olmalıdır diyordu mecelle'de hatırlarsın belki. öyle biri değilim mesela ben. sağlam hakimlere gerçekten çok saygı duyup hiç o makama uzanmıyorum, hüküm kurmak çok zor bir şey, hem hukuk hem ahlak hem de etik anlamında. o kadar süper gücüm olmadığı için ben savcılığı seçerdim.

Hakimlik. Cunku savci olunca gecen gunduzun kalmiyor. Gece telefon geliyor. Yatagindan kalk git olay yerine. Yok olay yeriydi, otopsisiydi bir suru tatsiz is. Ayrica siyasi olarak bagimlilik cok fazla. Siyasi nitelikli dosyada kendi basina karar verdirtmezler. Daha gecen gun vir dosyada taninan birinin ifadesini alan savcinin tutuklama karari vermeden once "Benim bir bassavciyla konusmam lazim" dedigini duydum. Bence en temizi hukuk hakimligi.

Teşekkür ederim cevaplar için.

@rusyalı
hakimlere siyasi baskı daha fazla bence.

soruya cevap olarak da savcılığı özel bir merakı yoksa, herkes
hakimlik ister kanımca.

@herhalti evet ozellikle ceza hakimleri icin dogru ama hukuk hakimleri nispeten rahat.

Başka görüşü olan yazabilsin diye konuyu yukarı taşıyayım :)

hukuk hakimi .
çünkü benim zevkime, mantığıma daha yakın. spesifik seç deseler iş hakimi olmak isterdim. daha akıcı geliyor. içtihat kurcalamayı, olayların doğrudan insani olmasını seviyorum.
savcılık istemem, hakimlik veya avukatlık gibi sosyal bulmuyorum. en azından hakim haftanın en az 2 günü duruşmada, taraflar ile ihtilafı tartışabilir, sorunu daha iyi anlayabilir.
savcılarımız hele ki şimdiki savcılar duruşmaya çıkıyorlarsa ezberlenmiş kalıpların dışına çıkamıyorlar. bana göre hakimler savcılardan daha üretken geliyor. hukuk için birşeyler yapılacaksa, insanın kendini tatmin edebilmesi adına hukuk hakimliği bu duyguyu daha çok verir.

Çoğunluk "hakimlik" fikrinden yana gördüğüm kadarıyla.

bence meblağ yüksek değilse, parayı TL'de tutmak daha mantıklı; zira yüksek faiz oranları için yüksek de bir meblağ lazım diye biliyorum ben.

bu soruyu yazın sorsaydınız bulduğunu 50 liraya bile dolar alın derdim. Ama şimdi dolarda şişkinlik var mı yok mu ben o işlerden anlamıyorum.

Fakat, belki yardımcı olacaktır; benim mantığım şöyle: almak istediğim şeylerin hepsi yurtdışı imalatı yani dolar/euro üzerinden. İster yurtdışından alayım istersem de türkiyede alayım meselenin ucu hep dolar/euro olduğu için talep ettiğim maaş dahil bütün kıyaslamalarımı euro/dolar üzerine kurduğum için kenarda duracak bütün parayı da bunlar üzerinden tutuyorum. mesela bilgisayar alma niyetim var eğer bu niyet başladığından itibaren paramı tl'de tutsaydım şu an aşırı zararda olurmuşum. Tabi düşseydi de karda olabilirdim ama yine üzülmezdim, çünkü benim mantığım zaten dolar/euro üzerinde çalıştığı için beni etkilemiyor.

bir de ülkemizde dolar/euro uzun vadede pek düşen birşey değil sanırım.

Bes gibi uzun vadeli sistemlere döviz olarak atmak mantıklı olabilir. Dolar çok değişken. Ama İsviçre frangı falan yapılabilir. Veya İsveç kronu gibi pek oynak olmayan ama değer de kaybetmeyen dövizler.

tl dışında herhangi bir şey. ister isviçre frangı al ister yeşil mercimek.

arsa alabiliyorsaniz arsa alsaniz iyi olur. yirmibin civarina arsa vardir.

@tukenmez adam, malesef o civarda arsa bulamadik

Gram altın alın iki sene dokunmayacaksınız madem her ay belli miktarda alın dursun

suç ?

instagramdan birine yürümek ne zamandan beri suç? taciz, tehdit, hakaret vs yoksa ne diye gideceksiniz emniyete çok merak ettim.

bir de sizin kulüpteki göreviniz nedir? insanların birbirine yazmasına engel olmak mı? herkes yetişkin değil mi yahu anlamadım yani koskoca kadın gelip şu kişi bana yürüyor dedi, siz de kenara çekip hesap mı sordunuz?

Suç bunun neresinde? Ben göremedim.
Daha doğrusu sizinle ne alakası var, kadın istiyorsa savcılığa gidip şikayette bulunsun.

sizin spor kulübüyle yeni üyenin alakası nedir?
dışarıdan biri de yapıyor olabilir.
kadının kendi sorunudur.
rahatsız oluyorsa savcılığa başvurabilir, savcı bunun kim olduğunu bulur.
sizin karışmanıza hiç gerek yok diye düşünüyorum. siz bu vakada yoksunuz.
sizin kulüp aslında yoğ.

cozumu kendi aralarinda, siz herhangi birinden sikayetci olamazsiniz. kadin sikayetciyse gidecek sikayetci olacak gerekirse tedbir aldiracak, adam o zaman yaklasamaz. ama "yurumek" de suc degil. kadin neye dayanarak o kisi oldugunu soyluyor?

bence sizin yapacaginiz bir sey yok, kadin sikayetciyse gidebilecegi sikayet edebilecegi yerler var, sizinle bir alakasi yok yani. ispati olmadigi surece adami zan altinda birakmaniz da buyuk haksizlik olur.

ahah.
harbiden suç nerede?
yürümekten kasıt ne?
ben olsam sizi mahkemeye veririm, hangi hakla birisini kenarar çekiyorsunuz?

klasik bir kezban vakasiyla karsi karsiyayiz.

yine kendini beğenmiş salak bir kadın vakası. erkekleri birbirine düşürmüş. inşallah çocuk kadını mahkemeye verir.

elo +1000

Hangi sıfatla, bir kişinin iddiası üzerine bu olaya bu şekilde, "müşteriyi kenara çekmek" gibi bir hareketle karışılıyor onu anlamış değilim. Ortada suç varsa (taciz vs.) rahatsız hanımefendimiz savcılığa şikayette bulunabilir. Bununla ilgili olarak kadını koruyucu kanunlar ve önleyici/koruyucu önlemler de mevcut, kendisine her türlü yardım da gösterilecektir.

Girmeyin böyle şeylere. Herkes sadece kendi üzerine düşeni yapsın, bir şey varsa da çözülmesi gereken yol ve yöntemle çözülsün ve çözülür.

Edit: Bu şahsın gerçekten tacizine şahit olunursa da bu kişinin üyeliği derhal sonlandırılır ve mesele kapanır ya da en azından sizden çıkar. Ama "kenara çekmek" gibi bir hareket ve kafa yapısı en basit tabiriyle, yanlış.

Eksik anlatmışım, yürümek derken tacize varmış mesele. Ben dernek başkan yardımcısıyım, o yüzden ben de dahil oldum kulüp içerisinde huzursuzluk olmaması adına.

olayı mahkemede çözelim o zaman diyecek kadar medeni birine denk geldiğinize şükredin.

Kulubun ne isi var bu olayla ya. Bence cocuk yapmadim diyor iste bir sikintin varsa git kendin coz diyin. Cok alakasiz olmus sizin ilgilenmeniz.

değil dernek başkan yardımcısı, cumhurbaşkanı dahi olsan karışamazsın. ifade verebilirsiniz ama yargılama yapamazsınız, hiçbiriniz.
restoranımda cinayet işlendi diye katili araştırmam soruşturmam ne kadar saçmaysa, dernek kulüp bizim diyerek tacizciyi soruşturmanız da o kadar saçma. savcı polis sizden ifade isterse konuşursunuz, işinize dönersiniz. karışamazsınız, müdahale edemezsiniz, delil toplayamazsınız, yargılayamazsınız.

Kimsenin şikayetini es geçmek de istemiyoruz, kimseyi zan altında bırakmak da.
Biz çok ciddiye alıp, erkeği kenara çektik çocukça hareketlere girme eğer sen yapıyorsan diye.

Kimseyi zan altında bırakmamışsınız gerçekten.

Acimizi yaşayıp geçmesini bekliyoruz.

Nazar degmis.

Neden? Bi sebebi olmalı o sebebi

Herhangi bi duygu gibi normal karsiliyorum, rutinim neyse onu yapiyorum. Her duygu gibi o da gecici ve hayatin bir parcasi. Bi seyler uretmek, agirlik kaldirmak, zihni calistiracak seylerle ugrasmak bu duyguyu azaltiyor kanimca

eğlenceli geceden eve dönünce yaşanan mutsuzluk :(( sözlükte çok sevdiğim bir başlıktır.

(git: eksisozluk.com)

Mumkunse uyuyorum.

arkadaslarinla guzel bir gun gecirip yalniz kaldiginda mutsuz ve kotu hissediyor olman yakin zamanda ayrilik veya seni o seviyede uzmus bir olay yasamissin izlenimi verdi. ben o tarz durumda oldugum zamanlarda eglenceli, beni mutlu edecek bir seyler izlerdim ve cok ise yarardi. ozellikle arkadaslik iliskilerini iceren komediler mesela. 10 sezon friends uzerine 9 sezon the big bang theory izledim ben o donem, bir suru de woody allen filmi aralarda. o donemin sonunfa zimba gibiydim, tavsiye ederim.

açıp youtube'u idris usta videolarını izliyorum.

ingiliz sitcom'ları izleyip hayvan gibi gülüyorum.

behzat ç. ya da işler güçler izliyorum geçiyo çoğunlukla

Bazi arkadaslarinizi sevseniz bile onlarin yaninda kotu hissedebiliyorsunuz... bu kisiyle arsniza mesafe koyun derim.. benim boyle bir arkadasim var, seviyorum da ama ne zaman yanindan ayrilsam kotu hissediyorum.

Bu aralar the good place e cok guluyorum. Oneririm..

Borç sadece maddiyatla olmaz hayatını kurtarmış vs de olabilir.

Altindan kalkilamayan borc en sonunda kinlendirebilir.Katiliyorum.

katılıyorum. hayatta kalma güdüsü sonucu.

İlk başta minnet duyarsın, sonra kendinden çok ödün verirsin ve yıpranırsın, yıprandıkça da kin duymaya başlarsın, doğrudur.

workaholics

the mick
the good place

Mobildeyim editleyemedim:

the office
arrested development
parks and recreation
veep

The last man on earth
It crowd

the mighty boosh

The good place

bu dizileri özellikle black books'u izleyen biri, "how not to live your life" izlemelidir. Saçma karakterler barındıran, absürt bir komedidir. İzledikten sonra hayır duanı alırım.

Peep Show
The Inbetweeners
Spaced

İngiliz bunlar. Türkçe altyazı ile dizi izliyorsanız bakmanıza gerek yok.

oz

It crowd +1

@harry tuttle o diziyi de izledim ama yazmayı unutmuşum yukarı. efsane dizidir. pembe çiçekli sabahlığı hjagdshgjf

@firemanjonny oz'u da izledim. ama absürt komedi tanımı biraz absürt oldu.

@zoghurt ingilizce izleyebilirim, teşekkürler.

ayrıca herkese teşekkürler, 1 yıl dizi aramam artık.

soya sütlü susuz nane aromalı chai tea latte

Chai tea lattede kahve yok?

Pumpkin spice latte olabilir ama bana tatli geldi.

irish cream'li mocha ama krema koydurma, fazla tatlı oluyor.

pumpkin spice latte artık yok?

bu işlerden pek anlamam; ama sütlü kahve denilince cappuccino'nun üzerine tanımam!
hele, hele bir defaasında şu irish cream denen kremayla yapılanını içmiştim ki böyle bir şeyin tadının güzelliğini tarif etmek için edebi bilgim yetersiz kalır.

grande ristretto bianco extra 1 shot.
tesekkuru sonra edersin ;)

benim kışlık tarifim: mistonun içine bir iki pump böğürtlen sıktır. üstüne de tarçın dök.

pumpkin spice sezonu bitti. gingerbread ve toffee latteden birini sec christmas temali olsun diyorsan. onlarin haricinde white chocolate moccha var ama cok sekerli geliyor bana. ancak short boy bardakta icebiliyorum.

Yerde ters mekik, hyperextension, deadlift vs, bunlar bel fıtığı olan kişilerin bel kaslarının etrafını güçlendirmesi için yapabileceği egzersizler ama bunlar aynı zamanda doğru uygulanması gereken egzersizler de, yanlış yapıldığında faydadan çok zarar verir.

@raydingöz,özel bir nedeni yok, idman esnasında yapılabilirliliği konusunda tam emin olamadığım için sormak istedim.

@acemi, bir rahatsızlık olduğu an hayattan elini eteğini çek diyen doktorları sevmiyorum.

Bel ağrısı şikayetiyle ilgili gittigim bir doktor önce film vb seylere baktı bel fıtıgı olmadıģını söyledi ve bel kaslarımı güclensirmek için ters mekik önerdi. Fıtık varlıgı kesinse mutlaka uzman görüşü alınmalı bence.

ters mekikte kanırtma diye bir şey yok ki?

vücut öne yatar sonra omurga natürel pozisyona gelecek şekilde doğrulursun, doğal duruşun ötesine geçip beli iyice geriye doğru ittirmeyeceksin...

öne doğru eğilmek dediğim de, omurga stabil duracak, üst vucut şekli bozmadan aşağı inecek ve yukarı, omurları doğal pozisyona getirecek kadar doğrulacak...
haliyle ben bir kanırtma kafamda canlandıramadım.

Bel fıtığı olan birisinin çok büyük ihtimalle postür bozukluğu ve pelvik tilti de olacağı için benchten eğilerek yapmaması lazım. Buradaki sıkıntı back extension denilen geri bükülme ya nötral pozisyona geri dönme değil; spinal flexion yani öne bükülme hali. Çünkü bel fıtığı olan birisinde kas dengesi bozuk olduğu için öne bükülmeyi hip flexion denilen kalçadan bükmeyi doğru yapamaz, spinadan yapar bu da fıtık ağrısını tetikleyebilir. Bel fıtığı olan birisinin aynı zamanda nötral pozisyonu da hali hazırda kaybetmiş olması çok büyük bir olasılık dolasıyla hareketi istese de doğru yapamaz. @angelus'un ve @acemi'nin yazdıkları burada devreye giriyor. Bu nedenle ilk etapta postürü düzeltmek için "yerde" back extension yapmalı örneğin superman ya da swimming hareketi gibi. Önce tüm kas dengelerini sağlamaya odaklanmalı çünkü fıtık kasların dengesizliği nedeniyle olan ortaya çıkan bir şey.

Spinadan bükülmeye ve hip felexiona görsel birer örnek verebilir misin?

Ben uste linki paylasilan doktora gitmistim. Bana yerde ters mekik verdi. Cok geriye dogru zorlamamak kaydiyla yararli.

@patty duke örneğin şu soldaki spinal fleksiyon sağdaki ise pelvis yani kalçadan bükme.

www.flexibilityrx.com


Bunu benchten yaparken odaklanaak yapsa bile omurgasında postür bozukluğu varsa tam anlamıyla yapamayabilir, hareketi doğru yapabilse bile benche iyice katlandıkça düzgün formla başlası dahi omurga yine sonlara doğru kavislenir. bu nedenle başta yerde başlamak, güvenli yoldan bel -core kaslarını güçlendirmek ve hip fleksiyon çalışıp aynı zamanda kalça esnekliğini artırmak daha faydalı. Yerde ise yüzüstü yatarken bunu yanlış yapma olasılığı yok bu nedenle başlangıç için daha güvenli. Ancak belli bir süre güçlendikten sonra ve hareket kabiliyeti artıp formunu düzelttikten sonra benchte de yapabilir tabi.

Edit: bu arada yerde yapılan ters mekik çok fazla geri bükülme yapıldığında da kaymış disklere baskı uygulayıp başlangıçta ağrı yapabilir deniliyor ve bu nedenle ilk etapta abartmadan yapın diyorlar. Zamanla bu geçiyormuş.

Yakınlık derecesine ve işin tam olarak ne kadar vakit alacağına göre değişir. Aslında zaten doğru olan o yakın kişinin bunun da masrafları olacak, vakit harcayacak ama bu benden ücret de isteyemez, ben bir şeyler yapayım hassasiyeti göstermesi.

almam. zaten akrabadan iş almam hayatta onunla mı uğraşıcam, arkadaşımın işinden de para alacak değilim.

benzer serbest meslek erbabı bir mali müşavir olarak cevap vereyim.

tek seferlik bir işse, örneğin mart ayında kira beyannamesini falan yapmışsaM para falan almam. ama para değilse bile bi güzellik düşünmesini beklerim. bi 70'lik al, bi şişe jack al gel mesela di mi.

sürekli işini yapacaksam, yani şirketinin defterini tutup beyannamelerini bildirgelerini falan vereceksem alırım. daha doğrusu "aa olur mu canım öyle şey, cıkkk hayatta olmaz" falan derim ama istemem yan cebime koy, çok da ısrar etmem. veriyorsa versin. tabii ilk "olur mu öyle şey aa" dedikten sonra ısrar etmeyip ilk seferde "e iyi peki o zaman" derse de canı sağolsun. ama yine bi güzellik düşünmesini beklerim.

Tek seferlik, yormayacak iş için almam ama yakin arkadaş ve akrabadan hiç iş alma daha iyi.

istemek zor da, gelen kişi heyvan degilse kendisi bi sey vermeli. avukatin urettigi sey zaten emek...

Avukat degilim ama babam boyle durumda kankasi avukat arkadasina hediye filan aliyo ya da kendi kafasina gore o avukat aekadasin yaptigi alimlardan para almiyo vs. dengeliyolar yani.

düşen iş danışma ise almam. zaten daha hayatımda danışma ücreti alan avukat görmedim. isim yapmışlar alıyordur da, onlara da normal vatandaşın işi düşmez. haliyle yau bizim bir arsa var bık bık diyenden para almam süreci anlatırım.

ama başımıza bir iş geldi(iş mahkemesi, aile mahkemesi, ceza mahkemesi) nasıl yapacağız diye gelene de bunun için bir vekalet vermesi gerektiğini dosyayı görmeden bir şey diyemeyeceğimi söylerim. kaldı ki zaten o düşen işten %15-35 arasında vergi ödeyeceğim ben. hiç ücret almazsam bu vergi de bana kaçacak.

Cok yakinsam ve tek seferlik basit bir isse almam. Fakat vekalet ucreti cikarsa sonucunda hakkimdir. Sureklilik isteyen bir isse alirim.

hangi şehir ?

afyon gibi duruyor ama bir ihtimal erzurum'da olabilir.

Kaldığınız yere göre değişir:

Hatay öğretmenevinde kalamazsınız. Hatay'da X bir otelde kalabilirsiniz.
Didim'de leş bir otelde o.. muamelesi çektiler bu yüzden (işin kötüsü kuzenimle kalacaktık ertesi gün de kardeşim gelecekti. Her gece başka erkekle kalamazsınız dediler hala sinirliyim)

Neyse.. çok leş bir yer değilse sorun olmaz ama sinir bozmaya da gerek yok. Özetle arayın sorun derim ben :)

yer: adana
başka otellerde bu sorunu yaşamadık. sadece bu bahsettiğimde böyle oldu.

Şöyle bir haber buldum:
www.hurriyet.com.tr

Burada da bir otelin verdiği yanıt var soruya:
www.tripadvisor.com.tr

Böyle bir hakları var mı?
Var.

Böyle bir hakları nasıl var, sebep?
Fuhuş sektöründe çalışanların uğrak noktası olmak istemiyorlar o kadar yoksa sizin ne yaptığınıza kimsenin karışma gibi bir niyeti olduğunu düşünmüyorum.

Ucuz otellerde sıkıntı çıkarırlar. 1 gece kalacaksanız paraya kıyın.

evlilik cüzdanı isteme hakları yok, kültür ve turizm bakanlığının ilgili yönetmeliğine göre bu gayet açık. fakat işte bakanlık otellere "müşteriyi seçebilme" yetkisi tanımış, yani sizden her halükarda kimlik isteyecekler, çünkü adli bir olay olma ihtimaline karşı kimlik bilgileriniz emniyet müdürlüğüne gönderiliyor, bu genel bir uygulamadır bu arada kafanız karışmasın.

ancak dediğim gibi, hiçbir yetkiye dayanarak evlilik cüzdanını isteyemezler sizden. evlilik cüzdanı isteme hakları yok. sadece istemedikleri müşteriyi almayabilme özgürlükleri var hepsi bu. bilinen otellere ya da hostel gibi yerlere gidin, oralarda bu tip gerikafalılıklarla uğraşmazsınız.

Ozel mulk. Herkesi almak zorunda degil. Isterse sorabilir. Hos degil tabii, orasi ayri.

var

Fuhuş için ticari itibar demişlerde; aksini ispatlamaya geldim.

Ben değil, bi' arkadaşım diyor ki; bildiğiniz bütün marka otellerde bu tür ''ücretli tek gecelik ilişki'' hizmeti veren(ne kadar da kibarlaştırdım) kadınlar mevcut.

Yani meseleye biraz da gece klüplerinde kapıda bekleyen ve giyiminize kuşamınıza bakıp, beğenmezse önünüze gerilip ''buyrun'' diyen adamlar gibi yaklaşıyorlar.

Bu dünyada söylediğiniz ya da yaptığınız şeyin çok da bi' önemi yok, aslolan şey kim olarak söylediğiniz ya da yaptığınız.

Eğlence mekanlarının ne kadar kapıdan içeri kişi almama hakları varsa otellerin de o kadar hakları var.

4 - 5 bin lira gelirim olsa, kendi evimde otursam calismam.

her ay net 3000 gelsin bana yeter.kiram yok.

kira hariç 5 bin yeter. ama dayanamam freelance tadımlık bir şeyler yaparım yine de. çalışmadan para yemek ne ya arap gibi.

yeterli miktar var geçinip gidiyoruz, hiç çalışmadım.

Bununla ilgili "four percent rule" şeklinde araştırma yapabilirsiniz çok güzel bir literatür oluşturulmuş.

aylık 2000 dolar işimi görür.

kaç param olsa çalışırım. öyle evde karpuz gibi yatarak hayat mı geçer?

@babilbaligi öyle de bir güzel geçiyor ki.

kendi evim + ayda 4bin. hatta 3 de yeter.

ben hep çalışırım ama sevdiğim işi yaparım.

7 bin kira geliri.Çalıştım, baya da yükseldim,zirvede bıraktım. Şu an bi kaç proje üzerinde freelance çalışıyoruz,seyahat ediyoruz etc.Çalışmak zorunda olmamak çok iyi.Zaman da güzel geçiyor, evde yatmak olarak düşünmeyin.

Kira odemeden net 10 bin gelirim olsa calismam

Tütün ve makara fiyatlarındaki yükseliş sebebiyle 400. Normalde 250'ye tamamdım. Kira, yiyecek, yakacak vs. hariç tabi. Duyurudan herkes aylık 3-5 lira ateşlese krallar gibi yaşarım mesela ben.

araba + ev + 10-12 bin aylık gelir.

çalışmadan geçinmek için ev benim olmalı ki kira vermeyim,
bu işin arabası vergisi var,
evde boş boş oturamam, gezmek isterim bunun giderken yol parası, gittiğinde yediğin yemeği, gittiğin yerde yaptığın işler var
boş boş sağda solda takılmak da olmaz, bir hobi bulurum veya değişik kurslara kayıt olurum bunun parası var...
tatil planları yaparım, çalışmıyorum ya erken indirimlerden deli gibi yurtdışında oraya buraya bilet alırım (döviz bu kadar artmayaydı iiydi)
bana ayda min £3000 gelse çalışmam

Ayda 6 7 bin gelirim, evim, arabam ve yazlığım varsa çalışmam.

Fakir avuntusu çalışmam demek, bak bakalım zengin olan insanlar çalışmıyormuymuş.

İnsanlar doğası gereği doyumsuz, onlar hayal hep işte.

Bu soru daha önce soruldu. Hep çalışırım. Mesleğim sadece maddiyat için yapılacak iş değil. Manevi yönüne de paha biçilmez.
Uzun süre evde yatınca sıkılıyorsun. İnternetin sonuna geliyorsun. Birlikte takılacak insan olmuyor. Eşin çalışıyor, çocukların okula gidiyor. Zenginlerin eşlerine bak hepsi dernek faaliyetlerine katılıyor. Emekliler sıkıntıdan patlıyor. Bütün gün şehri turluyorlar. Ekmek alma bahanesiyle 3-4 ilçe değiştiriyorlar.

geçimimi sağlayacak kadar gelirim olsa çalışmam diyemiyorum çünkü iş geçimle bitmiyor. araba eskiyor telefon eskiyor vs. hadi telefon elektronik giyim geçimin içinde gider olsun diyelim ama yine olmuyor, zira 3-5 yılda bir arabayı değiştirmek ve çalışmıyorsam gezmek tatile çıkmak gibi isteklerim olacak. yoksa emekliye bağlarız.

çalışmak isterim ama geçimimi sağlamak için değil. yani bir gelirim olsa onunla rahatça geçinebilsem yine çalışmak isterim. sevdiğim işte belki sevdiğim hobi üzerine çalışmak. en zoru geçinmek için çalışmak zorunda olmak.

Ev benim olsun, 5k kesin kira gelirim olsun basarim istifayi.

maaş dememişsin, kaç paranız olursa demişsin; o yüzden 5 milyon yeter diyeceğim. ev+araba alıp kira gelirinin ölene kadar tatmin etmesi için yeterli bir miktar.

bu arada insanlar çalışmamayı niye evde malak gibi yatmak diye anlıyorlar, boş zamanda sadece malak gibi mi yatılıyor? ben çalışmasam hobilerime manyak zaman ayırırım, gayet düzenli spor yapar beslenirim ve deli gibi gezerim.

15 milyon

ayda 10bin gelse, oturduğum ev de benim olsa ömrüm boyunca çalışmam. neden çalışayım ki? kitap okurum, spor yaparım, film izlerim ajdjdd.

5 BİN

günümüzün 3.000 lirasına denk gelen bir maaş/aylık ömür boyu elime geçecek olsa çalışmam. (kira giderim olmayacak)

toplam ne kadar paran olsa çalışmazdın dersen, aylık 3000+ kira geliri getirebilecek daireleri almama yetecek param olsa yeter. en az üç tane 500.000 liralık evim olsa gelir sanıyorum. o da 1.500.000 lira.

10 bin TL x 300 = 3 milyon TL sahibi olsam çalışmasam da olurdu.

söğütlüçeşmeden binin, ardından zncirlikuyuda inip direkt sıfırdan beylikdüzü metrobüsüne binebilirsiniz. saat konusu çok esnek , mantık akşam geç saatler diyor ama belli bir saatten sonra azalan toplu taşıma imkanlarından dolayı metrobüs tekrar yoğunlaşıyor. hafta içi geç saatler yine de mantıklı gibi.

Sabah 10 - 10.30 civari nispeten rahat

söğütlüçeşme - avcılar yapıp. beylikdüzü aktarması avcılarda yapılsa daha kolay olmaz mı ?

avcilarda oturmayi birakin binmeniz cok zor, hala deli kalabalik oluyor (ikindi vakitleri tecrubem) zincirlikuyuda sirada biraz bekleseniz de yine de oturarak gitme ihtimaliniz var.

avcılara gelmek zorunda kaldım.ordan 10 dakika sürdü.boştu metrobüs 11 gibi

Yok diye biliyorum. Eğer varsa bana da söyle :)

onun yok, keşke olsa. hazır hatırlatmışken ben de ödeyeyim:)

Vergi dairesine dusmeden once yok malesef. Ben de bulamadim.

İnstagramda profil fotoğrafım dışında bişey yok. Hesapta kullanıyorum. Diğerlerinin paylaşımlarına bakınca paylaşmaya değer bişey de bulamıyorum. Sonra bi düşününce bu bişeyler paylaşma gerekliliğini sorgulayacak mantıksal istikametten dahi yoksun kaldığımı fark ediyorum. Senin soruda da aynı yoksunluk var. Bişeyin en'ini niye orada paylaşasın ki?

kesinlikle öyle, çok kalitesiz ve basit duruyor artık
her şey adeta birbirinin aynısı...

Sen sorumu anlayamadın sanırım. Ordaki en'e takılma. Orda kim be yaparsa yapsin boş beleş gerzekçe geliyor. Hatta hiç bir şey paylaşmasa bile. Bir hesabının olması o kişiyi gözümde düşürüyor sanki. Önceden mesela bir söz okurdum büyüleyici gelirdi ama o büyü uzun sürmez söz zamanla siradan basit hatta itici hale gelmeye başlardi. Simdi tamami öyle gibi.

Ben hala güzel şeylere denk geliyorum. Facebook'un haber kaynağı takip ettiğin insanların paylaşımlarından oluşuyor. Gördüklerin sıradan gelmeye başladıysa hedef kitleni değiştirebilirsin.

Cok bos platformlar bence. Instagram sadece kaliteli gezi sayfalari ve basarili fotografcilar icin takip edilebilir. Ama sirf hesabi var diye birini gozden dusurmek de abartili bir tepki.

Ben çok faydalı buluyorum bazen :) şöyle ki ilgilendiğim ya da benimle ilgilenen birisi varsa ve bu kişi s.subasi ya da benzeri kendini sergileyen ilgi odağı olmaya çalışan tipleri takip ediyorsa falan direkt onu hayatımdan eliyorum.ya da sürekli yediği icitigini paylaşan kendini saçma sapan sergileyen düşük profilli insanları direkt ezikliyor ve onlardan uzaklaşmaya çalışıyorum.

sohbetler, mezeler, anılar olmasa ağzıma sürmem.

şahsen güzel buluyorum. koklamadan için vs dense de ben her yudumda koklarım, o koku hoşuma gidiyor. boğazdan geçerken bıraktığı tadı da, arkasından yoğurt veya haydari ile yoğunluğu açmayı da seviyorum. saçma sapan sosyal medya övücüleri yüzünden rakı candır bilmem ne edebiyatı çıktı biraz o soğuttu beni rakıdan ama genel olarak tadını da kokusunu da beğenirim.

ben de seviyorum. mesela şarap, votka tek başına içilecek kadar güzel gelmiyor bana. ağızda buruk bir tat bırakıyor. yanında illa yiyecek bir şeyler istiyorum ama rakı öyle değil. tadı ve kokusu güzel geliyor. tek başına içilebiliyor.

rakinin tadi da kokusu da aromasi da guzeldir ama kusursuz +1, sohbetler, mezeler, anılar olmasa ağzıma sürmem.

Tadıyla da kokusuyla da aram yok.

Kokusuna bile tahammul edemiyorum. Bence berbat.

sırf zevkine tek başıma bile içerim. seviyorum.

bana göre sudan sonra dünyanın en güzel içeceği

siyah pirinç ve karabuğdayın (greçka) glisemik indeksi düşük. bunlar migros'ta bulunuyor. karabuğdayı az suda haşlıyorsun, üzerine zeytinyağı ya da tereyağı ekliyorsun. siyah pirinci normal pilav gibi yapabilirsin. bunun dışında normal makarna yerine kepekli makarna tüketebilirsin.

Madem kısır seviyorsunuz kinoalı kısır yapmanızı tavsiye ederim. Farkı kısırlık bulguru sıcak suyla ıslatıp beklemek yeterliyken kinoayı pilav pişirir gibi bir süre ateşte tutmak gerekiyor. Pişirdikten sonra gerisi bildiğimiz kısır gibi. Bir de kinoayı çok çok iyi yıkamak lazım pişirmeden önce yoksa acı olur. Yayla markasının var, marketlerde en kolay bulunanı odur sanırım.

Greckayi normal domatesli bulgur pilavi gibi yapinca harika oluyor.

Alerji testi ol, uygunsan immünoterapiye başla. Diğer tedaviler günü kurtarmak için.

Bende de alerjik rinit var, bahsettiğin semptomları gördüğümde XYZAL kullanıyorum geçiyor. Önceden neredeyse her gün yutuyordum. Ama şu sıralar çok fazla semptom görmemeye başladım. Bunların bir etkisi var mı bilmiyorum ama farklı olarak sık sık ceviz ve yoğurt yemeye başladım. (internette araştırınca bunların iyi geldiği söyleniyor ama ne kadar doğru bilmiyorum)

bahsettigin seyleri yasayinca ben avamys kullaniyorum burun spreyi. iyi geliyor.

bende de alerjik rinit var, yazıldığı gibi alerji testi olun ve öncelikle neye karşı alerjik olduğunuzu öğrenin uygunsanız da iğne tedavisi yaptirin.ben yaklaşık 1 sene önce başladım tedaviye yaşam kalitem 3-4 kat arttı.

Sanırım kortizon içerikli bi iğneydi kullandığım. Alerjinin çok azıttığı zamanlarda nefes almakta güçlük çektiğim olurdu. Bu iğneyi senede ya da altı ayda bir yapıyorlar ve alerjiyi çok az hissediyorum. Yaşam kalitesi artışı beş altı kat arttı diyebilirim. Yalnız iğnenin fazlası zararmış

Keçiboynuzu pekmezi

alerjik rinit için birçok ilaç denedim.. sen de deneyerek sana uygun olanı bulmalısın. düzenli kullandığıında semptomlar yok olacaktır. benim de alerjim var, ama genel olduğu için, yani parfüm, deterjan ve sigara dumanı gibi, gidip test yaptırmadım..
iki kere doktor bahsedilen kortizon iğnesinden vermişti çünkü bende sinüziti tetikliyor ve nefes alamıyorum... ama ikisinde de iğneyi yaptırmadım ancak bir kere hapını kullandım.

benim kediye ciddi alerjim vardı çocukluğumdan beri, karbonatlı su içmeye başladığımdan beri bıçak gibi kesildi. ve türkçe-yabancı kaynaklardan baktığıma göre yalnız da değilim bu konuda.

bilmiyorum bi deneyin derim. 1 hafta filan, günde 1 bardak karbonatlı su..

deneyecek olursanız bana da haber verir misiniz sonucu.

sinüzite de benziyor. bahsettiğin rinit belirtileri evet. ama alerjik midir onu bilemeyiz. doktora görünmen lazım. antihistamin başla. doğrudan immünoterapiye başlandığını sanmıyorum, zira biraz daha pahalı diye biliyorum. gerekmedikçe yapılmıyor olabilir.

Ben bu konuda artik uzmanlastim. Eylul ayinda baslayip yaza kadar suruyor. Gittigim doktorlar kbb muayenesiyle anliyor alerjiyi. Surekli gittigim doktor ve bir kez gittigim baskasi teste gerek gormemisti. Zira deri testlerinin dogruluk orani cok yuksek degilmis. Kan testleri de varmis ama onlari bilmiyorum. Ben uzun sureli antihistaminik hap ve burun spreyi kullaninca rahatliyorum. Bu yil ihmal ettim ve sigara da ictim. 1 ay arayla sinuzit oldum. Sonuncusu cok kotu, 1 haftadir surunuyorum.

Benim belirtiler geniz akintisi, goz yasarmasi ve bazen burun tikanikligi olarak basliyor. Ilerlerse faranjit veya sinuzite ceviriyor.

kafka sahilde var murakami'nin güzel kitap

puslu kıtalar atlası

Çocukluğun Sonu, Ben Robot, hazır yeni baskıları başlarken Vakıf.

Edit: Sonradan gelen cevaplarla hatırladım, Sonsuzluğun Sonu da var evet. Çocukluğun Sonu da Sonsuzluğun Sonu da ayrı ayrı çok güzeller. <3

Zweig - satranç

Can kozanoğlu - acemi eğitimi

Yerdeniz

bozkırkurdu - hermann hesse

Kitap konusunda bir tavsiyede maalesef bulunamicam ben yakın siyasi dönem okuyorum fakat indirim konusu tamamen yalan demeye geldim. Geçen ay yaptığım alışveriş ile fiyatlar kuruşuna kadar aynı gaza gelip fazla almayın diye uyarmak için geldim. :)

Ya sayfa sayılarını bilmiyorum ama sizin durum için kesinlikle John Scalzi öneriyorum, space opera yazıyor ve su gibi okunuyor. Hangileri Türkçeye çevrildi onu da bilmiyorum ama Old Man's War ve Collapsing Empire falan tavsiye ederim.

Sonsuzluğun sonu
Liseden arkadaşlar
Har
Enderin oyunu -kalın bi kitap ama yine de oku-
dune - kalın bi kitap ama yine de oku-
tatlı rüyalar

mutfak - banana yoshimoto
yabanci - albert camus
bitik adam - thomas bernhard

Demian

Dan brown kitaplarını okuyabilirsin
merak ettirir sürükleyicidir . dili anlatımı ilginç ve aşk romanı değil . tavsiye ederim

P.K.Dick / Ubik
H.G.Wells / Zaman Makinesi ya da Dr.Moreau'nun Adası

Buarada, 18Kasım / 3Aralık arası Haydarpaşa Garı'nda sahaf günleri var, belki kitapları karıştırarak almak, okuma konusunda hevesinizi daha da arttırabilir.

stefan zweig tüm kitapları hem incecik hem de akıcı

Avene nutricion riche mi ne o cok iyi

neutrogena visibly clear yağsız yüz nemlendiricisi

Topicrem

Cosdna sitesine düşündüğün kremlerin ismini yaz. İrritasyon ya da akne yapıp yapmayacağı yazar. Dermoskin ürünlerini çok beğeniyorum ben. Nemlendiricisinden şampuanına hayranıyım.

sebamed sivilceye neden olmaması yönünden iyi bence ama cildin çok kuruysa nemlendirici olarak yeterli gelir mi bilemiyorum çünkü çok yağlı bir formülü yok

istediğim çoğu şey olmadı.

rock yıldızı olmak, sahnede gitarla şov yapmak isterdim.

bırak yıldız olmayı, gitarım bile olmadı.
beyaz yakalı köle oldum :)

Bir enstrumani cok iyi calabilmek isterdim. Ozellikle piyano. Ama vakit bulamiyorum su an. Bir gun ogrenecegim.

Yurt dışında yaşamak istedim tüm düzeni burada kurdum =/

Evlenmek - olmadı

gazeteci olmak istedim, bu ülkede mümkün olmadığı için olmadı. ingiltere'de y.l yapmak istedim, jean monnet iptal oldu olmadı. İstediğim başka bi y.l programı vardı, başvurulardan 1 ay önce ielts'in denkliğini iptal etti ösym, olmadı. istediğim ne varsa güzel, canım ülkem yüzümden olmadı <3

Hayatında iki hatunu çok istedim olmadı. Brlki de çok istedim diye olmadı. Çok istememek lazım aslında. Başka kültğrlerde dinlerde çok istememek bi kaide bundan olabilir. Yani bizde kader gibi.

İstediğim her şey oldu oluyor ama biraz geç oluyor.

Çocukluktan üniforma aşkım vardı yaptım, beylik silahına özenirdim aldım sonra beğenmedim bıraktım. Mühendis olmak istiyordum oldum, Avrupa'da yaşamak istiyordum şimdi yaşıyorum. Araba istemiştim 18 yaşımda, 20'de aldım. Bas gitar istemiştim 15'imde 17'de aldım. Milli olmak istiyordum 14 iken 20'de oldum.

Kedim olsun istiyordum o da var haha:)

Bir şeyi ne kadar çok istediysem olmadı, kendimi yırtacak kadar uğraşmama rağmen nokta atışı bir isteğime kavuşamadım; hep 'Bir yaklaşık sonuç' oldu. Buraya hayatımı dökmeye çok utandım şimdi ama Haruki Murakami'nin bir cümlesi var; o cümle hayatımın özeti gibi 'İnsan istediğini elde edemeye edemeye, en son ne istediğini bilemez oluyor'. Bir noktadan sonra da 'Nasıl olsa olmayacak'a bağladım, ondan sonra da artık bir şey istememeye başladım. En çok bana 'Yapabilirsin' diye umut veren insanlardan tiksindim. Yine de bir yaklaşık sonuçlar da o kadar kötü değildi. Yani 0-1 şeklinde bir istediğim oldu/olmadı durumu olmadı ama daha çok istediğimi kıl payı kaçırıp ona yakın ve zaman zaman iştahımı kapamayan şeylerle idare etmek zorunda kaldım. Yani, canın eve gelirken patates kızartması çeker de, eve gelince saçmasapan bir pırasa bulursun gibi olmadı da; eve gelince patates kızartması yoktu ama peynirli makarna vardı en azından gibi oldu daha çok. Daha çok 'O olmadı, bu oldu; o da olumlu' gibi. Olan şeyler de çok kişinin hayali olabilecek şeylerdi, o yüzden şikayet de edemiyorum.

İlginçtir ki, istediğim şeyler olmadı, umrumda olmayan şeyler tereyağından kıl çeker gibi gerçekleşti. Belki de isteyince anksiyete tavan yapıyor ve elime yüzüme bulaştırıyorum sanırım. Bir de başkalarının istediklerini kavuşturdum genelde, o açıdan teselli bulabiliyorum; bu beni gerçekten mutlu ediyor.

bağlama çalmak, futbolcu olmak, eczane açmak isterdim bi de.

Olmayanların hepsi de benim yüzümden olmadı, yapamadım yani, gerçekten yapmak istememişim demek ki diyorum, elimi taşın altına sokmak istememişim. Şimdi yavaştan akıllanıyorum, biraz geç oldu ama güç olmasın inşallah.

dj olmak istiyorum 3 senedir. olmadım. ama olucam..
para biriktirmek, araba almak istiyorum henüz alamadım. biriktirmeye de yeni yeni başladım.